Ο “Aκάλυπτος” υπήρξε τρόπος ζωής για εμάς τη γενιά της επανάστασης. Υπήρξε ίσως και πρότυπο αν δούμε ότι σήμερα ο αριθμός των ακάλυπτων επιταγών στην επιχειρηματική ζωή του τόπου μας είναι δυσθεώρητος. Το χειρότερο όμως ήταν ότι ο "Ακάλυπτος" έγινε και πρότυπο της πολιτικής ζωής. Λίγη σημασία είχαν τα πολιτικά προγράμματα, λίγη σημασία είχαν και τα πολιτικά αποτελέσματα. Σημασία είχε η δουλειά να γίνεται. Δηλαδή, το πλυντήριο να δουλεύει. Το πλυντήριο χρημάτων και συνειδήσεων, δανείων και εκδουλεύσεων. Φυσικά, ερωτώμενοι, όλοι δουλεύανε πάντα για το καλό της Ελλάδας. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα όπου απορρυπαντικό άλλο δεν υπάρχει και πρέπει να πλύνουμε στη σκάφη όπως το 1950. Ποιος πολιτικός λοιπόν μπορεί να πει στο ελληνικό λαό ότι δεν θα τον πληρώσει στις 30 του μήνα ή ότι θα του δώσει δραχμές της μίας ημέρας; Από την άλλη ποιος μπορεί και να πει σε όλο αυτό τον καλομαθημένο λαό ότι πρέπει να πλύνει στη σκάφη; Κάπως έτσι οι πολιτικοί μας ξοδέψανε δύο χρόνια από το 2009 με λόγια, υποσχέσεις και υπεκφυγές και δεν μπορούνε να πείσουν ούτε τους εαυτούς τους πλέον ότι ενδιαφέρονται για το καλό της χώρας και όχι για την προσωπική τους προβολή, μέσα από τους καθημερινούς προσωπικούς εντυπωσιασμούς, τόσο αποκρουστικούς για τον άνεργο και δυστυχή πολίτη. Για αυτό και το βρετανικό δίκαιο παραμένει σήμερα το πρόβλημα στο πρόγραμμα ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων PSI. Γιατί αυτό προβλέπει ότι αν δεν πλύνεις καλά τα ρούχα οι πιστωτές θα σου πάρουν και τη σκάφη, δείχνοντας προς τις μέρες της δίκης των Έξι το 1922. Για αυτό κανείς πολιτικός δεν θέλει εκλογές σήμερα. Γιατί απλά νομίζει ότι θα πάρει τα 130 δισεκατομμύρια ευρώ με την υπογραφή κάποιου άλλου και μετά θα μπορέσει να βάλει μπροστά το καινούργιο πλυντήριο, όπως τον παλιό καλό καιρό, για το καλό της πατρίδας φυσικά. Αυτή η νοοτροπία είναι που κάνει και τον λαό να εκλέγει ως καταλληλότερο τον κ. Παπαδήμο ως πρωθυπουργό γυρνώντας την πλάτη στους πολιτικούς αρχηγούς και την πολιτική, θυμίζοντας τη διακυβέρνηση Βενιζέλου χωρίς την απαραίτητη πολιτική νομιμοποίηση, από το 1917 μέχρι το 1920 που έφερε την ενδοξότερη για την ιστορία της Ελλάδας Συνθήκη των Σεβρών. Το ζήτημα λοιπόν που τίθενται σήμερα δεν είναι πότε θα γίνουν εκλογές που δεν θέλει κανείς αλλά μόνο αν ο κ. Παπαδήμος μείνει στην Ιστορία με τις πράξεις του ή χαθεί μαζί με την Ελλάδα;…
Being unreliable was a way of living for all of us known as the generation of Greek revolution. It was actually a model as we find today that the number of bounced checks in business life is really huge. The worst thing was that it becomes also a model for the political life. Little importance had the political programs of the parties; moreover little attention had given to their political effects of their governance. The biggest importance had to do with the fact that the job should be done as usual. So the dream was to have the wash-machine working properly. The famous to all foreigners as the Greek laundry of money and consciousness, loans and enslavement that stopped in 2009. Of course if every politician was asked he used to answer that he was always working for the good of the country. This is how we got to present where there is no other detergent and we need to wash in hands nowdays. But who politician can tell to the Greek people now that it would not be paid in the end of the month or that it will be given some drachmas with value not more than a single day? Who can also tell this entire spoiled nation that they should be washing now hard in hands? Like that our politicians have spent two years more from 2009 through words, promises and evasions and they cannot now even convince themselves that they are interested in the good of the country and not for their personal prestige. For this the British Law remains the problem in the exchange program of the Greek bonds called as PSI. Because this bad Law provides that unless creditors get back their money they will take our properties, pointing regarding Greeks politicians to the days of the Trial of Six in 1922 and their execution. For this reason there is no one politician that wants elections now. Because they hope that when they will get 130 billion euro from the first dose of the new loan which will be signed by someone else then they will be able to start again the new washing machine, like the good old days, for the good of his country course. This mentality is that make Greek people to elect Mr Papademos as the most suitable as Prime Minister by turning their backs to their political leaders and general policy, reminding us of Eleutherios Venizelos Government that govern Greece without the necessary political legitimacy, from 1917 until 1920 and brought the most glorious of the history of Greece Treaty of Sevres in 1920. The question thus posed today is not if elections will take place but if Mr Papademos will succeed in remaining in history with his deeds or he will be forgotten as well as Greece ...?
