Της Λέττας Καλαμαρά
Ξεπερνάει κάθε όριο η σημερινή υποκρισία γηγενών και αποικιοκρατών που έχουν επιδοθεί σε φιέστες και δεξιώσεις της ντροπής. Είναι οι ίδιοι που χθες και αύριο σιωπούν στο βιασμό της Ελλάδας με την υποθήκη της για 100 χρόνια ακόμα μέσω ΤΑΙΠΕΔ, με την πολιτική δειλία απέναντι στην Τουρκία και με τον κρυφό καγχασμό και συνέργειά τους στην κατάκτηση της Ελλάδας από τους αλλοδαπούς.
Οι ίδιοι που μεταξύ κιμά της γαρίδας, κροκοδείλια δάκρυα και πομπώδεις δηλώσεις, θεωρούν τον ελληνικό λαό ως ιθαγενείς που τη διαχείρισή του έχουν διορισμένοι, έναντι προμήθειας, ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Αυτοί είναι που ανέχονται μισθούς και συντάξεις πείνας, παροχή νοσοκομειακής περίθαλψης σε ράντζα, αποικιοκρατικές αποκρατικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας, συμβάσεις μίζας, παρά-παιδεία και μία Ελλάδα ελαττωματικής δημοκρατίας.
Χιλιάδες οι οπαδοί τους που για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι η διατήρηση της εξουσίας και διαχείριση των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων και ο αποκλεισμός της αντίπαλης πολιτικής πλευράς που μόνο σκοπό έχει και αυτή με τη σειρά της τη λεηλασία της Ελλάδας και τούμπαλιν πάλι. Για αυτή την Ελλάδα τρώνε γαρίδες οι επίσημοι και παρελαύνουν οι πολεμιστές μας, άραγε;
Δεν υπάρχουν πια ζωντανοί ήρωες, δεν υπάρχει Έλληνας ηγέτης, δεν υπάρχει Ελλάδα παρά μόνο ένα αποτυχημένο Κράτος και μία παρακρατική μαφία που τρώει ό,τι όμορφο ανθίζει είτε είναι άτομο είτε οικογένεια, επιχείρηση, δημόσια ή ιδιωτική, αν δεν συμβιβαστεί με τους γενίτσαρους της. Αυτό το παρακράτος θέλει να μείνει οθωμανικό βιλαέτι η Ελλάδα για έναν αιώνα ακόμα.
Απορία όλοι αυτοί που μας βομβάρδισαν χθες και σήμερα στα Μέσα Μαζικής Επιρροής θα είναι το ίδιο υπερήφανοι για την Ελλάδα αύριο που θα μας ανακοινώνουν τη συνέχιση του εγκλεισμού μας, το ξεπούλημα της σύγχρονης Ελλάδας και το διορισμό επιλεγμένων παιδεραστών σε κρατικές θέσεις;
Και εσύ, ωρέ Κάρολε μετά Καμίλας, τα Μάρμαρα του Παρθενώνα τα κλέψατε, τελικά; Τι είπαν οι ηρωϊκά μεταμφιεσμένοι κοτζαμπάσηδες μας μεταξύ γαρίδας και σουπιάς;
Τόσο απλά, τόσο όμορφα, καίγεται η Ελλάδα.
Αφήστε τις φιέστες, τον άρτο και τα θεάματα, τα μικρόφωνα και τους ξενόφερτους ντελάληδες και να πολεμήσουμε όπως οι πρόγονοι μας έκαναν, ο καθείς στο μετερίζι του...
