Εξέχουσα απουσία στο πολιτικό σκηνικό είναι η εξαφανισμένη μορφή του Ν.Ανδρουλάκη που μετά τις αποκαλύψεις των υποκλοπών και τις ανήθικες διαρροές από τα κυβερνητικά κανάλια ενημέρωσης για την προσωπική ζωή του, ακολούθησε η εκκωφαντική σιωπή του περιέργως.
Πολλοί την αποδίδουν στη μανία των αποικιοκρατών επιβολής μία κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού η οποία θα διασώσει τον Κ.Μητσοτάκη και θα εξασφαλίσει την πολιτική και όχι μόνο ασυλία του, εξυπηρετώντας το μεγάλο σχέδιο τους εκποίησης του ελληνικού πλούτου χωρίς αντιρρήσεις και αντιπολίτευση.
Με αυτό τον τρόπο στη χειρότερη περίπτωση την αντιπολίτευση θα αποτελέσουν ακραίες φασιστικές θέσεις, καλυμμένες με το μανδύα του πατριωτισμού, που θα προκαλέσουν με τη δίψα εξουσίας τους ακόμα μεγαλύτερη συμφορά από εκείνη της Κύπρου το 1974, στην Ελλάδα αυτή τη φορά.
Κερδισμένοι πάντα οι Τούρκοι ως προέκταση των Γερμανών που δείχνουν να έχουν διεισδύσει στον πυρήνα του έθνους, τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, εκβιάζοντας την ηγεσία και καθορίζοντας τις κρίσεις της ανωτάτης ηγεσίας με πρόθυμα γιουσουφάκια της καρέκλας που φοράνε φέσι αντί εθνοσήμου και συνεργάζονται προθύμως και άνευ αντιλογίας σε εγκλήματα.
Ο Ν.Ανδρουλάκης καλά θα κάνει να τιμάει όπως υποσχόταν το ρόλο και αξίωμα του, μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα ως αξιωματική αντιπολίτευση και να μη σιωπούν πολιτικά καθώς θα το πληρώσουν ακριβά στην επερχόμενη κάλπη.
Εκτός και αν έχει συμφωνηθεί κάποια πολιτική δημοκρατική προδοσία στην...
Κρήτη μεταξύ Μητσοτάκη, Ανδρουλάκη και κανενός κρητικού Τσίπρα, με τον ανεπιθύμητο Πολάκη στην απέξω ως προϋπόθεση για να μη χαλάσει το deal.Ο λαός δεν ξεχνά ούτε τα βάσανα και τις αδικίες που έχει επιβάλλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης επί τετραετίας ούτε τα πολιτικά κόμματα μαριονέτες και την ώρα της κρίσης του θα μιλήσει αυστηρά.
Ο καθένας θα πάρει ό,τι αξίζει, όπως έλεγε προδοτικά, και ο "στρατηγός της επιθεώρησης" στο Λευκό τον Πύργο.
