Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΦΙΑΣ

Της Λέττας Καλαμαρά

Γεγονότα συμβαίνουν τα τελευταία έτη στους Αγίους Αναργύρους Αττικής  που παραπέμπουν σε αστυνομικό και πολιτικό θρίλερ και αναδεικνύει το ρεπορτάζ του thedayaftergr, με εμπλοκή κάθε Κρατικής αρχής στη δράση σπείρας κακοποιών που ολημερίς και ολονυχτίς επεξεργάζονται και παραδίδουν δέματα σε συνθήκες Λατινικής Αμερικής, εν γνώσει πολλών. Η σπείρα μετακινείται ανενόχλητη από σπίτι σε σπίτι προσποιούμενη τη φιλήσυχη οικογένεια στοχεύοντας και εκβιάζοντας επιχειρηματίες, στελέχη εταιρειών, καθηγητές πανεπιστημίου, δημοσιογράφους, Αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων και εν γένει πολίτες που διακρίνονται για την αγάπη τους στην Ελλάδα, σε βαθμό ενοχλητικό για τους αποικιοκράτες και τους κοτζαμπάσηδες. 

Σύντομα με την εγκατάσταση της σπείρας, σύμφωνα με τη δημοσιογραφική έρευνα, πασχίζουν να δημιουργήσουν συνθήκες "οχυρού" εντός των οικιών όπου  εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας ιδιοκτήτες και περιοίκους επιδιώκουν την ανεξέλεγκτη δράση τους, παραλαβής και παράδοσης δεμάτων υπό την κάλυψη μυρωδιών ευωδίας. Μεσιτικό γραφείο αναλαμβάνει την εξεύρεση συνεχώς οικιών όπου η σπείρα δημιουργεί σκότος και συνθήκες υγρασίας βρέχοντας τεχνηέντως τους χώρους, μειώνοντας την κατανάλωση ρεύματος και ύδατος από κάθε άλλη χρήση και πλήθος άλλων αφύσικων ενεργειών.

Σε κάθε έλεγχο των ιδιοκτητών-θυμάτων, η Ελληνική Αστυνομία παρέχει προστασία και ενημέρωση καθώς και παρεμπόδιση καταγγελίας της δράσης της σπείρας στις αρμόδιες Υπηρεσίες και την Εισαγγελία από όποια τολμά. Η ΕΥΠ που από την αποστολή της τα πάντα γνωρίζει, τα πάντα παρακολουθεί και καλύπτει, ενώ η σπείρα εξαντλεί τα θύματά της που έχουν επιλεγεί με βάση σχέδιο ανθελληνικό, μέσα από μία τάχα απλή αστική διαδικασία.

Ασφαλώς η δράση μία τέτοιας σπείρας που περιλαμβάνει και ένα από τα παλαιότερα δικηγορικά γραφεία της Αθήνας δεν θα μπορούσε να είναι κρυφή. Η Ελληνική Αστυνομία εκτελεί εντολές, ο Ελληνικός Στρατός δειλιάζει και η Ελλάδα ιππεύεται. Οι Εισαγγελείς τυφλωμένοι κοιτούν ένα εθνικό έγκλημα. Ένα βιασμό της Δημοκρατίας, της Ελλάδας.

Το μεγάλο ερώτημα είναι ένα μεγάλο γιατί τόσος φόβος, τόση δουλεία. Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι είναι αυτή η σπείρα. Κακοποιοί ή μήπως το ίδιο το Κράτος σε μία παρωδία Έθνους, σε ένα θέατρο σκιών όπου ο κάθε ραγιάς γονατίζει στα τέσσερα με το ανάλογο αντίτιμό του. Για ένα παραπάνω αστέρι, για μία παραπάνω βαλίτσα.

Ίσως μία μέρα η ΕΛΛΑΔΑ απελευθερωθεί μετά από χρόνια σκλαβιάς. Ίσως μία μέρα οι ΕΛΛΗΝΕΣ βρουν τον ηγέτη τους να τους οδηγήσει έξω από το σύγχρονο Μεσολόγγι. Και όσοι ζήσουν, ας ζήσουν  ελεύθεροι.

Ελευθερία ή Θάνατος για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας! Είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΧΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ!

Υ.Γ. Τα στοιχεία της δημοσιογραφικής έρευνας στη διάθεση σε όποιον γενναίο Έλληνα Εισαγγελέα, Αρχηγό Αστυνομίας, Αρχηγό Στρατού, Διοικητή ΕΥΠ, Πρωθυπουργό, Έλληνα. Αν υπάρχει κανείς. Ένας σίγουρα υπάρχει και σύντομα θα κριθεί.

Αφιερωμένο σε όλους όσοι βασανίστηκαν και υπέφεραν, νεκρούς και ζωντανούς γιατί ήταν Έλληνες. Γιατί δεν προσκύνησαν.  Το ρεπορτάζ συνεχίζεται.

Στίχοι: Πάρης Μίτσος Μουσική: Μιχάλης Νικολούδης Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Σκουλάς

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον Ήλιο-Θεό με του αγέρα το νέκταρ μεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό. Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι στο Αιγαίο να δίνω φιλιά. Λευτεριά στους ανέμους ζητάω έχω πάψει να είμαι θνητός ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω δίχως σώμα χρυσός αετός. Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι στο Αιγαίο να δίνω φιλιά. Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον Ήλιο-Θεό με του αγέρα το νέκταρ μεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.