Της Λέττας Καλαμαρά
Στο ορισμό της Υπονόμευσης ως μέθοδο και απειλή καταστροφής υπάρχει διάσταση όμως η κοινή συνισταμένη στις συντονισμένες ενέργειες κάθε φύσης με σκοπό την αποδυνάμωση ατόμων, οργανισμών και συνολικά ενός Κράτους στοχεύοντας στην αποσάθρωσή τους, στο ηθικό, την αφοσίωση και την αξιοπιστία τους.
Στην περίπτωση των ατόμων, των Ελλήνων τα πράγματα είναι ιδιαίτερα εύκολα καθώς ελέγχοντας τις επαφές του πολύ εύκολα πλέον σήμερα με τη βοήθεια της τεχνολογίας, των κινητών τηλεφώνων και του διαδικτύου, τις συνήθειες και τα πάθη του, αυτό δεν αργεί να πέσει θύμα επιρροής και εκβιασμών αν απαιτηθεί για να υποκύψει. Το θύμα αδαής θεωρεί ότι κοινωνικοποιείται αρχικά ή/και αποκτά εξουσία και χρήμα όταν στην ουσία απομονώνεται και εξοντώνεται τελικά. Ο χωρισμός κάθε οικογένειας, η διάλυση του κυτάρρου της κοινωνίας που ενδυναμώνει κάθε μέλος του, γονείς και παιδιά, αποτελεί στόχο προτεραιότητας για να καταστεί κάθε μέλος του αδύναμο και επιρρεπές σε πάθη. Όσοι δυστυχώς έπεσαν θύμα της υπονόμευσής τους και κυρίως οι ισχυρές προσωπικότητες της κοινωνίας που θα μπορούσαν να ηγηθούν, να επηρεάσουν και να αντιστρέψουν τη σήψη της Ελλάδας, το έχουν γευτεί αγνοώντας την αιτία και πιστεύοντας ότι ήταν δικό τους λάθος, αποκλειστικά.
Στην περίπτωση των επιχειρήσεων σε συνδυασμό με τις επιχειρήσεις υπονόμευσης των ηγετικών τους στελεχών τα πράγματα παραμένουν εύκολα αλλά πιο χρονοβόρα. Δεκάδες ελληνικές επιχειρήσεις από τη βαριά βιομηχανία μέχρι το κατάστημα της γειτονιάς αφανίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες για να γίνει η Ελλάδα μία μη παραγωγική χώρα και να περάσει ο πλούτος της σε ξένες εταιρείες, απρόσωπα fuds ακόμα και όμορων χωρών. Πέρα από τη στόχευση υπονόμευσης μέσω της υπονόμευσης των ιδιοκτητών των επιχειρήσεων με όλες τις μεθόδους όπως χωρισμός, ερωτικά σκάνδαλα, τζόγος, αλκοόλ, απεργίες, δολοφονίες, κληρονομικές διαμάχες, εξόντωση απογόνων, μεταξύ άλλων, η υπονόμευση ως μέθοδος διάλυσης χρησιμοποιεί και τη συγχώνευση, εξαγορά, επένδυση funds ώστε να εισέλθει στην ελληνική παραδοσιακή και οικογενειακή πολλές φορές επιχείρηση, να την ελέγξει και να την καταστήσει ελλειμματική προς πώληση ή/και κλείσιμο. Και σε αυτή την περίπτωση οι Έλληνες ιδιοκτήτες αδαείς ή μη πίστεψαν ότι η καταστροφή των επιχειρήσεών τους ήταν αποτέλεσμα των κακών χειρισμών τους ή της εν γένει κατάστασης της αγοράς.
Στην περίπτωση του Ελληνικού Κράτους η υπονόμευση απαίτησε δεκαετίες κυρίως από τη Μεταπολίτευση αφού εξουδετερώθηκαν Βασιλεία και Στρατός ως θεσμοί, για να το φέρει στο σημερινό χάλι του στις παγκόσμιες λίστες έλλειψης δημοκρατίας, ανελευθερίας του Τύπου, απελπιστικής λειτουργίας της δικαιοσύνης, εθνικού χρέους, υπανάπτυξης, ανεργίας νέων, μισθών πείνας, έλλειψη προοπτικής, διαφθοράς και δυσαρέσκειας διαβίωσης των πολιτών του, μεταξύ άλλων.
Κάθε θεσμός, πολιτικός, στρατός και αστυνομία, δικαιοσύνη, τύπος, επιχειρηματικότητα, συνδικαλισμός, ακαδημαϊκός, καλλιτεχνικός, έγιναν στόχοι και χτυπήθηκαν σκληρά ακόμα και από μέσα. Μέσα από την αναξιοκρατία με την προώθηση και προστασία των ανίκανων, την εξόντωση των ικανών για τη μετανάστευση ή απόσυρσή τους, οι θεσμοί του Ελληνικού Κράτους έγιναν και παραμένουν υποχείρια ξένων και σκοτεινών προσώπων ώστε σήμερα η Ελλάδα να ψυχορραγεί μέσα στο ψέμα των πολιτικών και την υποκρισία και δειλία των θεσμών. Ο Στρατός δεν πολεμά, η Αστυνομία καλύπτει το έγκλημα, η Δικαιοσύνη αργεί και παραγράφει ειδεχθή οικονομικά εγκλήματα, η Ενημέρωση ελέγχεται και η Εκκλησία σιωπά!
Το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα οργιάζει στην Ελλάδα και το έχει μετατρέψει σε Κράτος παρία στη διεθνή σκηνή. Αυτό είναι γνωστό σε όλους. Το άθλιο και απόδειξη και του βαθμού επιτυχίας της υπονόμευσής της είναι η ευαρέσκεια των Ελλήνων και της νομενκλατούρας της για την κατάστασή της. Μέσα σε μία καθημερινή "πλύση εγκεφάλων'' τεχνητής ενημέρωσης ακόμα και από μέσα ενημέρωσης τουρκικής ιδιοκτησίας οι Έλληνες θεωρούν τον εαυτό τους ως καταδικασμένο Ραγιά που στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να έχει το ρόλο του Κοτζαμπάση, ο ίδιος και οι απόγονοί του.
Για τη μειοψηφία των Ελλήνων που αγωνίζεται από το 1821 μέχρι τις ημέρες μας για να έρθει η Λευτεριά, υπάρχει μόνο ο διωγμός και η ηθική εξόντωση, από τον Καραϊσκάκη μέχρι τις ημέρες μας είναι η πιο απτή απόδειξη της εκτέλεσης της επιχείρησης υπονόμευσης εναντίον της Ελλάδας. Κάθε άξιος Έλληνας που αγαπάει τη χώρα που γεννήθηκε ωθείται στο χωρισμό, τη μετανάστευση, την εξαθλίωση μέχρι να επιτευχθεί η σιωπή του για να λυμαίνονται οι αποικιοκράτες και οι Ούννοι την Ελλάδα. Πλήθος τα γιουσουφάκια συνεργάτες τους ακόμα και μέσα στον πυρήνα της Ελλάδας.
Αυτά λοιπόν για να γνωρίζουν οι δειλοί υπεύθυνοι αυτά που όφειλαν να γνωρίζουν αλλά η πολεμική απραξία τους μετέτρεψε σε πειθήνια όργανα του παρακράτους, βουτηγμένα στη λάσπη και τη σιωπή, να φωτογραφίζονται ξεδιάντροπα και να τρώνε τα ντολμαδάκια της προδοσίας.
Για όσους ακόμα πιστεύουν ότι είναι Έλληνες απόγονοι των μαχητών μας ο σύγχρονος Παύλος Μέλας, φύλακας της Μακεδονίας ενάντια στο αθηναϊκό κατεστημένο είναι και πάλι ζωντανός, όπως τότε που εκείνος άφησε τα σαλόνια της Αθήνας για να δώσει τη ζωή του και να έχουμε σήμερα το Λευκό Πύργο ντυμένο στα γαλανόλευκα. Πάρα τις προσπάθειες του παρακράτους να τον αποκλείσει, να το διώξει, να δημιουργήσει υποκατάστατό του θα είναι παρών για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας από οποιοδήποτε μετερίζι.
Για τους εκτελεστές της υπονόμευσης ενάντια σε άτομα, δημόσιους οργανισμούς και την Ελλάδα, σε δημοσιογράφους και αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού, δεν θα αργήσει η ώρα της αποκάλυψής τους κάτω από το φερετζέ που φοράνε και πιστεύουν ότι δεν φαίνονται.
Η Ελλάδα θα απελευθερωθεί, τα αμύθητα κοιτάσματα θα αξιοποιηθούν, θα ηγηθεί Έλληνας των Ελλήνων και η Ευρώπη θα αναγεννηθεί.
.jpg)
Δεν θα αργήσει τούτη η ώρα! Μεγάλη Δευτέρα της Δικαιοσύνης ξημερώνει, για την Ανάσταση Κυρίου και της Ελλάδας.
