Μέχρι τώρα στην Ελλάδα κυριαρχούσε η ερώτηση: «Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν κολλάνε; δεν αρρωσταίνουν; δεν πεθαίνουν;». Σε ενα άρθρο του πρακτορείου Reuters έχουμε την πλήρη παραδοχή απ' ολους τους εμπλεκόμενους ότι οι μετανάστες δεν εμβολιάζονται γιατί είναι απαίτηση των φαρμακευτικών εταιρειών να μην τους εμβολιάζουν !!!
Τα κράτη έχουν υπογράψει με τις φαρμακευτικές συμφωνίες πως ό,τι και να πάθει ο πολίτης του κράτους, δεν θα έχουν ουδεμία ευθύνη οι φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ αυτό νομικά δεν στέκει για πολίτες άλλων κρατών που διαμένουν στο κράτος που έχει υπογράψει τη σύμβαση. Για παράδειγμα στην Ελλάδα, οτιδήποτε και να πάθει από παρενέργειες του εμβολίου οποιοσδήποτε Έλληνας πολίτης, δεν μπορεί να ζητήσει αποζημίωση, ενώ ένας πρόσφυγας, μετανάστης, λαθρομετανάστης αν πάθει κάτι από τον εμβολιασμό μπορεί να τους "πάρει και τα σώβρακα" που λέει ο λαός. Επίσης στο παρακάτω άρθρο παραδέχονται ότι ως συνήθως για κάθε φάρμακο που κυκλοφορεί στην αγορά, οι φαρμακευτικές ασφαλίζονται για ενδεχόμενες παρενέργειες και τις αποζημιώσεις τις πληρώνουν οι ασφαλιστικές. Στην περίπτωση όμως του COVID 19 τα εμβόλια έγιναν πολύ γρήγορα και χωρίς να υπάρχει καμία εγγύηση για την ασφάλεια τους, οι ασφαλιστικές εταιρίες αρνήθηκαν να τα ασφαλίσουν για αποζημιώσεις λόγω παρενεργειών.
Γενικά το άρθρο είναι πολύ ενδιαφέρον και φυσικά δεν θα το δείτε μεταφρασμένο σε κανένα συστημικό ΜΜΕ της υγειονομικής δικτατορίας Μητσοτάκη. Το ΑΚΚΕΛ σάς το παραθέτει αυτούσιο :
Στους πρόσφυγες δεν υπάρχουν εμβόλια για τον COVID επειδή οι
φαρμακοβιομηχανίες φοβούνται μηνύσεις - έγγραφα
Δεκάδες εκατομμύρια μετανάστες ενδέχεται να μην εμβολιαστούν κατά του COVID-19 στα πλαίσια ενος παγκόσμιου προγράμματος, επειδή ορισμένοι μεγάλοι κατασκευαστές φαρμάκων ανησυχούν για νομικούς κινδύνους από επιβλαβείς παρενέργειες των εμβολίων, σύμφωνα με αξιωματούχους και εσωτερικά έγγραφα της Gavi, της φιλανθρωπικής οργάνωσης για το πρόγραμμα εμβολιασμού, που αξιολογήθηκε από το Reuters.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την πανδημία που έχει ήδη σκοτώσει περισσότερους από 5 εκατομμύρια ανθρώπους, μόνο το 7% περίπου των ανθρώπων σε χώρες χαμηλού εισοδήματος έχει λάβει μια δόση. Οι παραδόσεις εμβολίων σε όλο τον κόσμο έχουν καθυστερήσει λόγω προβλημάτων παραγωγής, συσσώρευσης από τις πλούσιες χώρες, περιορισμών στις εξαγωγές και γραφειοκρατίας. Πολλά προγράμματα έχουν επίσης παρεμποδιστεί από διστακτικότητα του κοινού.
Οι νομικές ανησυχίες είναι ένα πρόσθετο εμπόδιο για τους αξιωματούχους δημόσιας υγείας που αντιμετωπίζουν τον κορονοϊό – ακόμη και όπως λένε οι αξιωματούχοι οι μη εμβολιασμένοι άνθρωποι προσφέρουν ένα ιδανικό περιβάλλον για να μεταλλαχθεί σε νέες παραλλαγές που απειλούν τη σκληρά κερδισμένη ανοσία σε όλο τον κόσμο. Πολλοί κατασκευαστές εμβολίων για τον COVID-19 έχουν ζητήσει από τις χώρες να αποζημιώνουν οι ίδιες για τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες που υποστούν άτομα ως αποτέλεσμα των εμβολίων, λένε τα Ηνωμένα Έθνη.
Όπου οι κυβερνήσεις δεν το ελέγχουν, αυτό δεν είναι δυνατό.
Οι ανησυχίες...
επηρεάζουν τους ανθρώπους, όπως εκείνους που εκτοπίστηκαν από τις κρίσεις της Μιανμάρ, του Αφγανιστάν και της Αιθιοπίας, οι οποίοι είναι πέρα από την εμβέλεια των προγραμμάτων εμβολιασμού των εθνικών κυβερνήσεων.
Για τους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο, καθώς και για άτομα που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές ή άλλα γεγονότα που τους φέρνουν μακριά από την κρατική βοήθεια, το παγκόσμιο πρόγραμμα γνωστό ως COVAX δημιούργησε ένα ανθρωπιστικό Buffer - ένα απόθεμα έσχατης ανάγκης για εμβολιασμούς, που διαχειρίζονται ανθρωπιστικές οργανώσεις. Η Gavi, η συμμαχία εμβολίων, είναι μια σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που ιδρύθηκε το 2000 για την προώθηση του εμβολιασμού σε όλο τον κόσμο.
Αλλά αυτό το buffer δεν έχει κανέναν μηχανισμό για να προσφέρει αποζημίωση για τις παρενέργειες των εμβολίων. Η Gavi, η οποία διαχειρίζεται το COVAX με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), λέει ότι όπου όσοι κάνουν αίτηση για δόσεις (κυρίως ΜΚΟ) δεν μπορούν να φέρουν νομικούς κινδύνους, οι παραδόσεις από αυτό το απόθεμα μπορούν να γίνουν μόνο εάν οι κατασκευαστές εμβολίων αποδέχονται την ευθύνη.
Οι εταιρείες που είναι πρόθυμες να το πράξουν υπό αυτές τις συνθήκες παρέχουν μόνο μια μειοψηφία από τα εμβόλια του προγράμματος, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν το θέμα και τα έγγραφα, που συντάχθηκαν από το προσωπικό της Gavi για μια συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου που θα ξεκινήσει στα τέλη Νοεμβρίου.
Περισσότερα από τα δύο τρίτα των δόσεων COVAX προέρχονται από την Pfizer Inc. και τους συνεργάτες της BioNTech SE, AstraZeneca PLC και Moderna Inc., λέει η Gavi. Η Moderna αρνήθηκε να σχολιάσει. Η AstraZeneca και η Pfizer δήλωσαν ότι βρίσκονται σε συνομιλίες με την Gavi, αλλά αρνήθηκαν να σχολιάσουν περαιτέρω. Και οι τρεις δήλωσαν ότι έχουν δεσμευτεί να διαθέσουν δόσεις σε φτωχότερες χώρες σε σχετικά χαμηλές τιμές. Η Pfizer είπε ότι συνεργάζεται απευθείας με τις κυβερνήσεις της Ιορδανίας και του Λιβάνου για να δωρίσει δόσεις εμβολίων για τους πρόσφυγες.
Κυρίως λόγω των νομικών ανησυχιών, λιγότερες από 2 εκατομμύρια δόσεις έχουν αποσταλεί μέχρι στιγμής από το buffer, λέει η Gavi. Περίπου 167 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να αποκλειστούν από εθνικά προγράμματα, σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών που αναφέρονται στα έγγραφα.
Εκτός εάν όλες οι εταιρείες αποδέχονται νομική ευθύνη, «η πρόσβαση σε εμβόλια για ορισμένους πληθυσμούς θα παραμείνει πρόκληση», αναφέρουν τα έγγραφα του Gavi, προσθέτοντας ότι οι νέες κρίσεις θα δημιουργήσουν πρόσθετη ζήτηση για την κάλυψη των εκτοπισμένων πληθυσμών.
Η απροθυμία των κατασκευαστών εμβολίων να αναλάβουν τους νομικούς κινδύνους είναι «ένα σημαντικό εμπόδιο» στις προσπάθειες παροχής εμβολίων για το buffer, δήλωσε στο Reuters εκπρόσωπος της Gavi. Η Gavi δεν σχολίασε τις λεπτομέρειες στα έγγραφα, αλλά είπε ότι οι αιτήσεις για εμβόλια είναι εμπιστευτικές μέχρι να παραδοθούν οι δόσεις. Τον Σεπτέμβριο, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Gavi, Σεθ Μπέρκλεϊ, έστειλε στο Twitter μια έκκληση προς τους φαρμακοβιομηχάνους να παραιτηθούν από τις απαιτήσεις τους για μη ύπαρξη νομικής αποζημίωσης.
Τρεις Κινέζοι φαρμακοβιομήχανοι συμφώνησαν να επωμιστούν νομικούς κινδύνους όταν οι εμβολιασμοί τους χορηγούνται μέσω του buffer: SinoVac Biotech Ltd, Sinopharm Group Co. Ltd και Clover Biopharmaceuticals Co. Ltd, σύμφωνα με το έγγραφο Gavi. Οι φαρμακοβιομήχανοι δεν απάντησαν στα αιτήματα για σχολιασμό.
Η Johnson & Johnson των Ηνωμένων Πολιτειών επιβεβαίωσε ότι θα παραιτηθεί από την απαίτηση για μη αποζημίωση για παραδόσεις από το buffer: «Είμαστε περήφανοι που συμμετέχουμε σε αυτήν την προσπάθεια για την προστασία των πιο ευάλωτων ανθρώπων στον κόσμο», δήλωσε ο Paul Stoffels, Αντιπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής και Επιστημονικός Υπεύθυνος. Δεν έδωσε όμως περισσότερες λεπτομέρειες.
Ωστόσο, λιγότερο από το ένα τρίτο των προμηθειών COVAX έχει προέλθει από αυτές τις τέσσερις εταιρείες, σύμφωνα με τα στοιχεία της COVAX: Το φάρμακο του Clover δεν έχει ακόμη εγκριθεί, επομένως δεν χρησιμοποιείται.
Η παγκόσμια ένωση βιομηχανιών, η Διεθνής Ομοσπονδία Φαρμακευτικών Κατασκευαστών και Ενώσεων (IFPMA), δήλωσε ότι «καμία εταιρεία δεν αρνήθηκε να εξετάσει» την ανάληψη του νομικού κινδύνου. Ωστόσο, στην περίπτωση των εμβολίων που χορηγήθηκαν από το buffer, ανέφερε ότι ορισμένες εταιρείες πιστεύουν ότι δεν μπορούσαν να το κάνουν χωρίς πλήρη γνώση του πού και του πώς θα χρησιμοποιηθούν τα εμβόλια.
Θα ήταν δύσκολο να παρακολουθούνται συνεχώς τα εμβόλια για ασφάλεια στους προσφυγικούς καταυλισμούς, και η παράδοση είναι πολύ απαιτητική από υλικοτεχνική άποψη και δεν είναι κατάλληλη για όλους τους τύπους, δήλωσε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Φαρμακευτικών Βιομηχανιών και Ενώσεων (EFPIA), η οποία εκπροσωπεί μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες στην Ευρώπη.
Οι άνθρωποι μπορεί να κατηγορούν τα εμβόλια για επιπτώσεις που προκύπτουν αργότερα, ακόμη και αν δεν σχετίζονται μεταξύ τους, ανέφερε.
«Αυτό θα μπορούσε στη συνέχεια να οδηγήσει σε έναν αυξημένο αριθμό δικαστικών υποθέσεων ... κατά τις οποίες η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του εμβολίου θα αμφισβητηθεί δημόσια», ανέφερε σε δήλωση στο Reuters. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη διστακτικότητα εμβολιασμού και πιο αργή ανάκαμψη από την πανδημία, είπε.
Μέχρι στιγμής, υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με τις διαφορές σχετικά με το εμβόλιο για τον COVID, αλλά οι αξιώσεις που γίνονται σε προγράμματα εξωδικαστικής αποζημίωσης αποτελούν ένα μέτρο του κινδύνου. Ένα πρόγραμμα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχει πληρώσει μέχρι στιγμής τίποτα, σύμφωνα με δημόσια δεδομένα. Ούτε έχει δημιουργηθεί από τον ΠΟΥ για χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, είπε ο ΠΟΥ. Στην Ευρώπη, μια χούφτα αιτήσεων αποζημίωσης έχουν χορηγηθεί για άγνωστα χρηματικά ποσά, δείχνουν επίσημα στοιχεία από τη Δανία, τη Γερμανία, τη Νορβηγία και την Ελβετία.
Παγκοσμίως, έχουν αναφερθεί λίγες λοιμώξεις από COVID σε πρόσφυγες, μετανάστες και αιτούντες άσυλο – οι εξετάσεις δεν είναι πάντα συστηματικές και οι λοιμώξεις μπορούν να δημιουργήσουν μόνο ήπια συμπτώματα, ειδικά σε νεότερους ανθρώπους.
Αλλά οι κλειστές συνθήκες και η αδύναμη υγειονομική περίθαλψη τούς εκθέτουν σε υψηλό κίνδυνο μόλυνσης. Αυτό, σε συνδυασμό με χαμηλά επίπεδα εμβολιασμού σε έναν μετακινούμενο πληθυσμό θα μπορούσε να ευνοήσει την εμφάνιση νέων παραλλαγών και να αποτελέσει φορέα μόλυνσης, δήλωσε η Mireille Lembwadio, Παγκόσμια Συντονίστρια Εμβολιασμού στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (IOM), έναν οργανισμό που σχετίζεται με τον ΟΗΕ που συμβουλεύει κυβερνήσεις και μετανάστες.
«Το να τους αφήσουμε χωρίς εμβολιασμούς θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξάπλωση του ιού και των παραλλαγών του σε όλο τον κόσμο», είπε.
ΑΝΑΜΟΝΗ ΔΟΣΕΩΝ
Ο Francois Nosten, ένας Γάλλος καθηγητής που βοηθά στον συντονισμό της υγειονομικής περίθαλψης για άτομα από τη Μιανμάρ που ζουν στα σύνορα με την Ταϊλάνδη, είναι ένας από αυτούς που περιμένουν εμβόλια. Τον Ιούνιο, υπέβαλε αίτημα από το ανθρωπιστικό Buffer για 70.000 δόσεις - μερικές για κάποιες από τις 90.000 περίπου που βρίσκουν καταφύγιο σε καταυλισμούς κατά μήκος των συνόρων, αλλά τις περισσότερες για μη εγγεγραμμένους μετανάστες στη συνοριακή πόλη Mae Sot και σε κοντινά χωριά.
Ο Nosten, του οποίου το κύριο έργο είναι η έρευνα για την ελονοσία, αναμένει τις δόσεις - ένα κλάσμα από τα περισσότερα από 8 δισεκατομμύρια που χορηγούνται παγκοσμίως - αυτόν τον μήνα. Του είπαν ότι θα προέρχονται από τη Sinopharm και ελπίζει ότι μπορούν να βοηθήσουν στον εμβολιασμό βασικών ομάδων κινδύνου στην επαρχία Tak της Ταϊλάνδης. Η Gavi είπε ότι οι ρυθμίσεις παράδοσης είναι ακόμη στο στάδιο της ολοκλήρωσης.
Περίπου 20.000 δόσεις θα δοθούν στους ανθρώπους στους καταυλισμούς από τη Διεθνή Επιτροπή Διάσωσης (IRC), μια ανθρωπιστική ομάδα που συνεργάζεται με τη Nosten.
«Σε αυτό το σημείο για όποιο εμβόλιο μπορούμε να εξασφαλίσουμε είμαστε ευγνώμονες», δήλωσε ο διευθυντής της Ταϊλάνδης, Ντάρεν Χερτζ. Πρόσθεσε ότι η IRC πιστεύει ότι η πιθανότητα ένα μέλος του προσφυγικού πληθυσμού να επιχειρήσει να λάβει νομικά μέτρα σε περίπτωση παρενεργειών είναι «εξαιρετικά χαμηλή».
Ο Χερτς είπε ότι η IRC έχει λάβει μια χούφτα ad hoc δωρεές εμβολίων από την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης και επί του παρόντος αντιμετωπίζει σημαντικά κρούσματα σε πέντε από τους εννέα καταυλισμούς στα σύνορα, όπου έχουν επιβεβαιωθεί περίπου 3.000 κρούσματα, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 26 θανάτων. Ένας εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Ταϊλάνδης επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση συνεργάζεται με την IRC για την παροχή εμβολιασμών σε καταφύγια κατά μήκος των συνόρων.
Το φιλανθρωπικό ίδρυμα του Nosten, Border Health Foundation (BHF), είναι ένας από τους οκτώ οργανισμούς παγκοσμίως που έχουν υποβάλει αίτηση για τη διανομή των εμβολίων από το ανθρωπιστικό Buffer και ένας από τους τρεις που θα εγκριθεί, είπε η Gavi.
Η Αν Μπάρτον, Επικεφαλής Δημόσιας Υγείας στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, είπε ότι το ζήτημα της ευθύνης ήταν ένας λόγος που οι υπηρεσίες άργησαν να υποβάλουν αίτηση. Το πρόγραμμα έχει επίσης καθυστερήσει λόγω της γενικής έλλειψης εμβολίων και των διοικητικών εμποδίων.
Οι οργανισμοί που υποβάλλουν αίτηση για προμήθειες από το buffer δεν μπορούν να επιλέξουν ποια εμβόλια θα λάβουν. Δουλεύοντας με εκτοπισμένα άτομα, ο Nosten είπε ότι θα ήταν πιο βολικό να τους χορηγηθεί το εμβόλιο Johnson & Johnson, το οποίο προσφέρει προστασία μετά από μία δόση αντί για τις δύο δόσεις που απαιτούνται για το Sinopharm. Αλλά η έκδοση της Sinopharm θα είναι «καλύτερη από το τίποτα», είπε.
Περισσότερες από 100 εθνικές κυβερνήσεις έχουν υποσχεθεί να προσφέρουν εμβόλια όπου είναι δυνατόν σε όλους τους εκτοπισμένους στο έδαφός τους, σύμφωνα με τον ΔΟΜ. Ωστόσο, η ομάδα του ΟΗΕ λέει ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες συχνά ουσιαστικά αποκλείονται από τέτοια προγράμματα λόγω διοικητικών ή πολιτιστικών εμποδίων.
Σε περιπτώσεις όπου οι κυβερνήσεις δεν είναι υπεύθυνες ή δεν έχουν συμφωνήσει να εμβολιάσουν τους μετανάστες, το ανθρωπιστικό Buffer της COVAX είναι η μόνη επιλογή. Τουλάχιστον 40 χώρες δεν έχουν ακόμη συμπεριλάβει μη νόμιμους μετανάστες στα προγράμματα εμβολιασμού τους, σύμφωνα με τον ΔΟΜ – αυτός και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες αρνήθηκαν να κατονομάσουν τις χώρες.
Η Gavi δημιούργησε το Buffer τον Μάρτιο του 2021, σχεδιάζοντας να κρατήσει έως και το 5% των δόσεων εμβολίων καθώς θα είναι διαθέσιμα στο COVAX, το οποίο θα ανέρχεται σε περίπου 70 εκατομμύρια δόσεις μέχρι στιγμής.
Οι μόνες λήψεις από το buffer μέχρι στιγμής - λίγο περισσότερες από 1,6 εκατομμύρια δόσεις Sinopharm - προσγειώθηκαν στο Ιράν τον Νοέμβριο, όπου έχουν φτάσει μεγάλος αριθμός εκτοπισμένων Αφγανών, δήλωσε η UNICEF Ιράν. Αυτό είναι αρκετό για να εμβολιαστούν περίπου 800.000 άνθρωποι. πιθανότατα θα χρειαστούν πολύ περισσότερα, δήλωσε η UNICEF.
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΑΧΥΤΗΤΑ
Η νομική ανησυχία των κατασκευαστών εμβολίων έχει τις ρίζες της στην άνευ προηγουμένου ταχύτητα της προσπάθειας ανάπτυξης των εμβόλων για τον COVID, ανέφερε η EFPIA.
Σε κανονικές συνθήκες, οι φαρμακοβιομηχανίες αγοράζουν ασφάλιση για να καλύψουν την ευθύνη για πιθανές αρνητικές επιπτώσεις των εμβολίων. Αλλά ο COVID τούς ανάγκασε να αναπτύξουν φάρμακα τόσο γρήγορα που ορισμένες παρενέργειες - για παράδειγμα, μια σπάνια πάθηση πήξης (θρόμβωση) του αίματος σε ορισμένους από αυτούς που έλαβαν το εμβόλιο AstraZeneca - εμφανίζεται ως παρενέργεια των εμβολίων. Οι οργανισμοί έχουν δημιουργήσει συστήματα αποζημίωσης για την αποζημίωση των θυμάτων και την αποφυγή μακροχρόνιων δικαστικών διαφορών. Ένας νόμος έκτακτης ανάγκης που επικαλείται η κυβέρνηση των ΗΠΑ παρέχει νομική ασυλία στις φαρμακευτικές εταιρείες για παρενέργειες από τα εμβόλια τους για τον COVID-19 που χρησιμοποιούνται στη χώρα. Η μόνη εξαίρεση είναι για περιπτώσεις «εσκεμμένου παραπτώματος».
Για τις φαρμακευτικές εταιρείες, η αποδοχή πιθανής ευθύνης αντιβαίνει στην τυπική πρακτική. «Οι κατασκευαστές εμβολίων προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν τους νομικούς κινδύνους σχεδόν σε κάθε περιβάλλον», δήλωσε ο John T. Monahan, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Georgetown. «Ο χρυσός κανόνας είναι η πλήρης ασυλία από αγωγές. Εάν δεχτούν "σπάσιμο" αυτού, μπορεί να γίνει πιο δύσκολο να επιτευχθεί αυτός ο στόχος».
