ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΥΠΕΡΟΠΛΟ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Της Λέττας Καλαμαρά

Σε όλα τα πεδία των μαχών που συμμετείχε η Τουρκία πρόσφατα, άμεσα ή έμμεσα, πέτυχε τα επιδιωκόμενα επιχειρησιακά οφέλη της. Πέρα από την εμπειρία συμμετοχής του προσωπικού της σε πραγματικές επιχειρησιακές συνθήκες, αποκτώντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα κάθε πιθανού αντιπάλου της, τα δημοσιεύματα τη φέρνουν να υλοποιεί σύγχρονες πρακτικές πολέμου που παραγκωνίζουν και καθιστούν άχρηστες ουσιαστικά παραδοσιακές τακτικές που θεμελιώθηκαν στο Β'ΠΠ.

Με προφανές πρότυπο την κατάκτηση της Κριμαίας και της Ανατολικής Ουκρανίας από τη Ρωσία το 2014 με εύκολο τρόπο σχετικά, εις βάρος του Κράτους της Ουκρανίας,  η Τουρκία αποδεικνύεται  να υλοποιεί στο έδαφος κυρίως έναν καινοτόμο συνδυασμό με μη συμβατικούς στρατιώτες, φανατικούς Τζιχατζιστές χωρίς καμία αναστολή στην εκτέλεση της αποστολή τους και αεροχήματα παρατήρησης και προσβολής στόχων UAVs που αναμεταδίδουν και εξουδετερώνουν κάθε παραδοσιακή στρατιωτική δύναμη και αντίδρασή της. Σε αυτό το μοντέλο που ενισχύεται με επικοινωνιακή προπαγάνδα ακόμα και μέσα από τα μέσα ενημέρωσης των αντιπάλων της και τα social media παγκοσμίως δημιουργούν ένα νέο πολεμικό σκηνικό άκρως επιτυχημένο.

Αν αναλογιστούμε τη γερμανική μέθοδο "Blitzkrieg" του Γ' Ραϊχ, που για χρόνια ήταν μη αναμενόμενη και αντιμετωπίσιμη στον Β΄ΠΠ, είναι πολύ πιθανό η Τουρκία και άλλες χώρες να έχουν ανακαλύψει το σύγχρονο τρόπο διεξαγωγής του Πολέμου όπου οι δαπανηροί εξοπλισμοί δισεκατομμυρίων ευρώ καθίστανται αχρησιμοποίητοι και  αχρείαστοι ακόμα και στην κατάληψη εδαφών από τον αντίπαλο.

Ημέρα Ενόπλων Δυνάμεων αύριο 21 Νοεμβρίου, εορτασμού των Εισοδίων της Θεοτόκου, και κανείς δεν αμφιβάλλει για την αποφασιστικότητα και ρώμη των Ελλήνων ακόμα και σε συνθήκες πανδημίας, οικονομικής κατάρρευσης και πολιτικής σύγχυσης. Το ζητούμενο είναι όμως αν ένας οργανισμός και μια κοινωνία που έχουν απουσία αντίληψης πραγματικής μάχης και ακόμα περισσότερο άρνηση προσαρμογής της ιδεολογίας και των εξοπλισμών στο σύγχρονο χαρακτήρα του Πολέμου θα μπορέσει να ανταποκριθεί επιτυχώς όταν απαιτηθεί.

Η Τουρκία στα Ίμια, τον Έβρο, τη Συρία, τη Λιβύη και τελευταία το Ναγκόρνο-Καραμπάχ καθώς και με τις πτήσεις της τα τελευταία 24ωρα υπεράνω ελληνικών κατοικημένων και ακατοίκητων νησιών έδειξε ότι μπορεί να εφαρμόσει το μοντέλο της άμεσα και ανέξοδα. Ακόμα και το Σαββατοκύριακο εορτής των Ενόπλων Δυνάμεων, και σίγουρα όσο στις ΗΠΑ επικρατεί πολιτική διαφωνία για τον επόμενο Πρόεδρο τους. Εμπειροπόλεμοι Τζιχαντιστές πάντα μπορούν να έχουν την μορφή παράνομων μεταναστών που θα επιφέρουν αριθμητική υπεροχή σε "αμφισβητούμενα" για την Τουρκία νησιά, κατά προτίμηση με Έλληνες στο έδαφος τους ώστε να αποφευχθεί ο διακηρυγμένος βομβαρδισμός τους και να προβούν σε αποτρόπαιες πράξεις επικοινωνιακού χαρακτήρα παγκοσμίως. Αν δε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα όλων είναι η διάρρηξη συνθηκών ειρήνης στην νοτιο-ανατολική πτέρυγα της Ευρώπης από πλευράς Ελλάδας, με μία συμβατική απάντηση σε ένα υβριδικό χτύπημα, τότε όλα δείχνουν στρωμένα για οποιαδήποτε εσωτερική ή εξωτερική επιβουλή εις βάρος κατ'αρχάς των Ενόπλων Δυνάμεων και της διεθνούς υπόστασής της.

Εν κατακλείδι, η Ελλάδα πέρα από την αγωνία των πολιτικών της για απευθείας αναθέσεις εξοπλισμών για το καλό μας οφείλει να εξετάσει εχθές την προσαρμογή της σε ένα άλλο μοντέλο Ενόπλων Δυνάμεων, μέρα που είναι, λιγότερο δαπανηρό και περισσότερο αποτελεσματικό στην πράξη. Δυστυχώς, ανθελληνικοί κύκλοι δεν αποκλείεται να έχουν περισφίξει το Πεντάγωνο και με μορφή βέλους να εκτελούν εύστοχα χτυπήματα εμποδίζοντας κάθε ουσιαστική μεταβολή, απομονώνοντας και προσβάλλοντας κάθε υγιές κύτταρο του, προωθώντας επιλεγμένα δικά τους, επιδιώκοντας πάντα διά "πυρός και σιδήρου" την επιχειρησιακή απραξία του επί δεκαετίες με κάθε πρόσχημα και λεηλατώντας το δημόσιο χρήμα με επίορκους λειτουργούς σε κάθε βαθμίδα τοποθετημένους κατάλληλα. 

Το όλο σχέδιο, εφόσον υπάρχει φυσικά, αποδίδεται στην παγκόσμια σταθερά των διεθνών σχέσεων από το 1919 που στήριξαν ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία και λοιποί. Την ανάδυση και κυριαρχία της δημοκρατίας της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας, όπως  αυτή αρχικά σχηματοποιήθηκε με τους διωγμούς και πλέον την Ελλάδα ως αποικία και του 21ου αιώνα, με τη βοήθεια των πολιτικών ηγετών της. Μία Ελλάδα που χρωστάει υπέρογκα, αναπτύσσεται αναιμικά, διαφθείρεται κανονικά και αναλώνεται σε γιορτές και πανηγύρια επετειακών αναμνήσεων και φανφάρες. Την ίδια ώρα που η ίδια ακόμα Ελλάδα φτωχαίνει, μικραίνει, μεταναστεύει και κατοικείται από αλλοδαπούς συστηματικά. Μία Ελλάδα, δορυφόρο της Τουρκίας, του κέντρου παραγωγής και διακίνησης αγαθών πάσης φύσεως και ανθρώπων από την Ανατολή προς τη Δύση εδώ και αιώνες, συνδέοντας Βερολίνο και Βαγδάτη, εις βάρος της κατεύθυνσης Ελλάδας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Καλή αυριανή λοιπόν στις Ένοπλες Δυνάμεις μας και δύναμη για τα μελλούμενα που θα απαιτήσουν τέχνη, θάρρος και τόλμη από όλους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στην Ελλάδα και όχι μόνο περισσεύουν οι "Λεωνίδες" αλλά και οι "Εφιάλτες"...