Τον Επενδυτή που έφερε ανάπτυξη 1,9% το 2019, ύφεση 10% το 2020, και ανάπτυξη 1% για καμιά δεκαετία και βάλε. Τον Επενδυτή που μεριμνά για την εξασφάλιση των απροσπέλαστων ακτών για το ξεφόρτωμα της πραμάτειας και των εποίκων της Ανατολής.
Τον Πατριώτη που έβαλε την ταφόπλακα της μίας και μοναδικής Μακεδονίας στις ψυχές των Ελλήνων, στο Αιγαίο και την ελληνική Μεσόγειο.
Το νέο Ελευθέριο Βενιζέλο που δίνει στην Τουρκία ό,τι δεν πήρε το 1923 έναν αιώνα μετά, για το καλό μας, ανενόχλητος, βυθισμένος μέσα στο πρόσκαιρο πάθος της εξουσίας.
Τον Ακρίτα του Έβρου που χτίζει χαλύβδινο τείχος δίνοντας χαρά στην Τουρκία για την ασφάλειά της. Το δώρο για να ασχοληθεί απερίσπαστη με τα θαλάσσια σύνορα πριν πατήσει έδαφος.
Τον Μονάρχη που σβήνει από τον πολιτικό χάρτη ακόμα και τον Κανένα που κυριάρχησε στη Μεταπολίτευση. Τον Μονάρχη που κάνει τη δημοκρατία και τις εκλογές περιττές διαδικασίες.
Τον Ανεπανάληπτο ηγέτη που μετατρέπει τη νεολαία σε κύμα ανέργων και απόρων, ευνουχισμένο έρμαιο των συνταξιούχων μέχρι να καταλάβουν αργά το έγκλημα σε μία δεκαετία.
Τον Πρωθυπουργό που ξεπουλώντας λιμάνια, αεροδρόμια και οδούς σημαδεύει τον νέο αποικιοκρατικό 21ο αιώνα της Ελλάδας.
Εύγε στον Πρωταθλητή των διορισμένων Πρωθυπουργών που κοπίασαν νυχθημερόν για μία μικρότερη Ελλάδα, μία αιώνια Ελλάδα ενταφιασμένη στις δάφνες της ιστορίας της.
Εύγε στον Κυριάκο Μητσοτάκη που ξεπέρασε κάθε προσδοκία των Ελλήνων που αλυχτούν για περισσότερες δόσεις υποδούλωσης, για κονδύλια ανάπτυξης για τα σκουλήκια της ντόπιας νομενκλατούρας που ξεπουλά όσο - όσο το βυθό της Ελλάδας για ένα νέο Οθωμανικό αιώνα, μέσα σε λευκά κελιά "πατριωτικών" ψυχών...
