Της Λέττας Καλαμαρά
Το μήνυμα αξιοκρατίας Μητσοτάκη στις επιλογές των Αρχηγών Ενόπλων Δυνάμεων αλλοιώθηκε από τους επιλεχθέντες. Δυστυχώς ανάμεσα στους αρίστους, κατά γενική ομολογία, επιλεχθέντες ανωτάτους λειτουργούς του δημοσίου συμφέροντος αναβαθμίστηκαν και αξιωματικοί των μετόπισθεν και πιστοποιημένης μειωμένης ικανότητας!
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τονίζεται πως "είναι αδιανόητο το φαινόμενο και το μήνυμα να αποστρατεύονται ανώτατοι αξιωματικοί μάχιμων διοικήσεων και να επιβραβεύονται και να προάγονται σε ανωτάτους αξιωματικοί ελαφράς υπηρεσίας". Και επισημαίνουν λέγοντας πως "το μήνυμα αυτής της επιλογής προς τους νεώτερους αξιωματικούς και την κοινωνία είναι οικτρό". Από την άλλη πλευρά κύκλοι όσων βρίσκονται κοντά σε εκείνους που έβγαλαν αυτές τις αποφάσεις, αντιπαρέρχονται λέγοντας πως "σε όσους δεν αρέσουν οι κρίσεις να κάνουν προσφυγή για να βρουν το δίκιο τους".
Αξιωματικοί που για σεβαστούς ιατρικούς λόγους εντάχθηκαν στην κατηγορία της Ελαφράς Υπηρεσίας και έλαβαν απλόχερα τη μέριμνα και φροντίδα της Υπηρεσίας και των φορολογουμένων πολιτών στην άσκηση των καθηκόντων τους ανταμείβονται από το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο δημοσίως με ανώτατα αξιώματα εις βάρος αυτών που ήταν ικανοί για βαριά και πλήρη υπηρεσία, μετακινούμενοι συχνά και αποστρατεύτηκαν. Δεν γνωρίζουμε αν ήταν νόμιμες αυτές οι επιλογές του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου αλλά σίγουρα δεν φαίνονται ηθικές. Ο αξιακός και ηθικός κώδικας βέβαια κριτών, κρινόμενων και λαού είναι πάντα υποκειμενικός.
Το ίδιο περίεργο ήταν και το γεγονός ότι ανώτατοι αξιωματικοί εισήλθαν στα συμβούλια αποφάσεων προερχόμενοι από την υποστήριξη της μάχης εις βάρος των αξιωματικών διεξαγωγής της μάχης. Φαινόμενο που είχε συμβεί και στο παρελθόν και ευχόμασταν να είχε περάσει ανεπιστρεπτί. Ασφαλώς σε ένα στρατό που δεν μάχεται σε πραγματικά πεδία παρά μόνο στις οθόνες των τηλεοράσεων, σε συνέχειες μάλιστα σαν να πρόκειται για σίριαλ, φαινόμενο μοναδικό ανάμεσα σε δεκάδες άλλους, τα πάντα φαντάζουν λογικά. Όπως και το να συμμετάσχει κάποιος στη διαμόρφωση της εθνικής πολιτικής του πυρήνα του έθνους, τις Ένοπλες Δυνάμεις δηλαδή, χωρίς να έχει διοικήσει ποτέ ένα ανώτατο σχηματισμό και ενώ υποτίθεται ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για εθνικούς και δημοσιο-υγειονομικούς λόγους. Η προϋπηρεσία στα χαρτιά φαίνεται πως μετράει περισσότερο από το πεδίο των επιχειρήσεων, προφανώς.
Δυστυχώς δεν αλλάζουμε μυαλά ακόμα και όταν οι εποχές αλλάζουν για ολόκληρο το κόσμο και για την Ελλάδα. Το οξύμωρο στις φετινές κρίσεις ήταν ότι το κεντρικό πολιτικό μήνυμα του Μαξίμου, ενώ ήταν ξεκάθαρο, προφανώς αλλοιώθηκε στην πορεία και δεν έφθασε βαθιά. Ανάμεσα σε πιέσεις και δολοπλοκίες συνεχίζουμε να σκύβουμε το κεφάλι για τη διατήρηση μίας θέσης εις βάρος της λογικής, εις βάρος των αιώνιων αξιών μας, εις βάρος της συνέχειας μας σαν έθνος. Το μικρόβιο για αλισβερίσι παραμένει μέσα μας ισχυρό και το χειρότερο όλων μας βλέπουν πολλοί, εντός και εκτός των τειχών και εμείς νομίζουμε ότι μπορούμε να τους κοροϊδέψουμε όλους. Πρόκειται για μεγάλη αυταπάτη το κόστος της οποίας θα φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη.
Τέλειωσαν οι κρίσεις τέλειωσε και η κρίση του Έβρου συμπτωματικά. Το Βαθύ Κράτος έστειλε το μήνυμα κυριαρχίας του και πάλι με τις γνωστές μεθόδους αποπροσανατολισμού και επικοινωνιακής κυριαρχίας. Μάλλον έρχεται και πάλι η ώρα για αγαθοεργίες, τελετές και προμήθειες φυσικά. Κουβέντα για αύξηση θητείας σε οργανισμούς που οφείλουν με βάση το Νόμο να έχουν υψηλά ποσοστά πλήρωσης για να είναι ετοιμοπόλεμοι και ευχόμαστε να έχουν.
Κρίμα Αρχηγέ, κύριε Λαλούση, για τις περγαμηνές σας. Το μήνυμα προς τους νεωτέρους είναι οικτρό. Ευχόμαστε να μη δούμε μία μέρα και Αρχηγό Στρατού Ελαφράς Υπηρεσίας χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός σε αυτή την Πολιτεία. Κύριε Αρχηγέ, όταν η χώρα μπαίνει σε καραντίνα αυτοί που διοικούν και ηγούνται, όποιο πόστο και εάν είναι αυτό, θα πρέπει να είναι πράγματι οι καλύτεροι και όχι μόνο αρεστοί.
Σ.Σ. Τα παραμύθια για υποχρέωση επιλεκτικής ενημέρωσης από στελέχη που αμείβονται από φορολογούμενους πολίτες τα έχουν πει πολλοί στο παρελθόν. Όλοι έφυγαν άδοξα χωρίς να αφήσουν αξιομνημόνευτο έργο. "Ο καθείς εκεί που ετάχθη" και η ελεύθερη ενημέρωση και η ερευνητική δημοσιογραφία θα συνεχιστεί για όσους κρύβονται στο κάστρο τους από αμηχανία.
