Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΥ

Της Λέττας Καλαμαρά 

Δημοσιεύτηκε 16 Ιανουαρίου 2020

Ημέρα κρίσεων στις Ένοπλες Δυνάμεις αύριο Παρασκευή και 17 Ιανουαρίου και ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλείται να  υπερασπιστεί την Ελλάδα μαχόμενος με τον εαυτό του. Η ήττα του Βαθέως Κράτους της Ελλάδας στο διορισμό του εκλεκτού του στο ανώτατο αξίωμα της χώρας και ο συμβιβασμός του με μία γυναίκα είναι βαριά. Τη ρεβάνς ζητά λυσσαλέα με τον αποκλεισμό του Στρατηγού που δεν σκιάζεται τη νύχτα από την ηγεσία του Στρατού μας. Οι εκτιμήσεις είναι ότι την έχει εξασφαλίσει ως όρο πολιτικής επιβίωσης του ευμετάβλητου Κυριάκου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φιλοξενούμενος σήμερα στο κανάλι ALPHA της, με κεντρικό φόντο μία ξεθωριασμένη μάνα, μίλησε ξεκάθαρα για κόκκινη γραμμή στην υπεράσπιση της ελληνικής ΑΟΖ στη ΝΑ Μεσόγειο και το Αιγαίο. Τα είπε όλα εκτός από ένα. Ποιον θα ορίσει σε λίγες ώρες ως Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, για να σταθεί μπροστά στην κόκκινη γραμμή, στην τουρκική επεκτατικότητα και να εξαφανίσει την τουρκική απειλή. Λίγο μετά το αεροπλάνο προσγειώθηκε τυχαία και έφερε και τον στρατιωτικό ηγέτη Χαφτάρ της μη νόμιμης Κυβέρνησης της Λιβύης να συνεργαστεί με τη νόμιμη ελληνική Κυβέρνηση για να δει ο Κυριάκος πώς γίνονται οι δουλειές. Από την άλλη συχνότητα αναμεταδιδόταν η προκλητική ωμότητα των Αγαρινών. 

Τα δώρα στον Μητσοτάκη σήμερα την παραμονή της πιο κρίσιμης επιλογής του αναπάντεχα. Το σκηνικό έτοιμο για συνθήκες τεχνητής όξυνσης που να δικαιολογούν τις ελάχιστες αλλαγές. Τόσες όσες χρειάζονται να κλείσει ο δρόμος στον ασυμβίβαστο Έλληνα Στρατηγό. Τον πιο επικίνδυνο εχθρό για όλους και πάνω απ'όλα τους Τούρκους λεηλάτες. Παράλληλα και η διαρροή στα μέσα παραπλάνησης για επερχόμενες αλλαγές για να πάνε όλοι ήσυχοι για ύπνο πάλι ξανά, όπως το βράδυ της Παρασκευής 19 Ιουλίου 1974. 

Η σκληρότερη μάχη είναι αυτή που δεν δίνεται και η Τουρκία διείσδυσε όσο πιο βαθιά μπορούσε στην κοινωνία και το Πεντάγωνο με τους διαμεσολαβητές της. Ποιος άλλος θα κατάφερνε τον Έλληνα Αξιωματικό μοναδικό άκαπνο στην Οικουμένη να ωχριά στην ιδέα του θανάτου, να υστερεί δίπλα στον Ρουμάνο, τον Πολωνό, τον Γάλλο και τον Τούρκο σε επιχειρησιακή εμπειρία; Ποιος θα έκανε τον Ελληνικό Στρατό να παραγγέλνει συσσίτια αλλοεθνών και το Πολεμικό Ναυτικό ξενοδόχο τους; Ποιος θα κατάφερνε τον ηγέτη να περιφέρεται ως περιοδεύοντα θίασο και να ψεύδεται μπροστά στους νέους ότι δεν απαιτείται αύξηση θητείας, ενώ γνωρίζει ότι ξέρουν πόσοι και πού είναι;

Η λίστα των επιτευγμάτων των ευπατρίδων ντυμένων στα ράσα ηθοποιών ατελείωτη. Υπηρέτες στη Μαντάμ "Ο" επεξεργάζονται την αποσύνθεση της Ελλάδας. Όλοι μαζί πολλοί για να αντέξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μην ενδώσει αύριο το μεσημέρι στο αυτονόητο. Το 1923 δημιουργήθηκε η Τουρκία με έναν όρο. Την εθνοκάθαρσή της και την αιώνια υποταγή της Ελλάδας μέχρι το 2023. Χωρίς τον όρο δεν υπάρχει Τουρκία και η κόκκινη γραμμή πρέπει να μην έχει εκείνους που βαράνε στο κεφάλι τα σκυλιά που αλυχτούνε στην ηγεσία της. Οι κρίσεις του 2019 είχαν έναν αυτοσκοπό για τους εχθρούς ντυμένους Έλληνες. Την αποστρατεία του Στρατηγού Στεφανή. Οι κρίσεις του 2020 έχουν έναν αυτοσκοπό. Τον αποκλεισμό και την εκδίωξη μετέπειτα  του Στρατηγού νικητή. Το 2019 το Βαθύ Κράτος του Αλέξη Τσίπρα νίκησε. Το 2020 το Βαθύ Κράτος έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν πρέπει να νικήσει. 

Καλές και οι φρεγάτες Υπουργέ μου, καλές και οι προσλήψεις, καλά και τα επιδόματα αλλά ένα μόνο μετράει. Η ψυχή του νικητή. Αυτή μόνο φοβούνται οι εχθροί εντός και εκτός των πυλών, αυτή μόνο αναγνωρίζουν και η νύχτα θα είναι μακρά. Το κόκκινο τηλέφωνο δεν θα σταματήσει να χτυπά μέχρι να προσκυνήσει ο ραγιάς, να κόψει όποιο κεφάλι πάει να σηκωθεί. Η Άγκυρα και η Αλικαρνασσός δεν θα κοιμηθούν απόψε πάντως, τελευταία νύχτα ήσυχη. Η νύχτα των Αετών θα είναι ζοφερή και ας αποφασίσει ο Θεός το ξημέρωμα τι θα μας βρει.

Ας δούμε αν θα γυρίσει το μαχαίρι στον εαυτό της Ελλάδας ο Κυριάκος, μία νύχτα μετά τη λύση του Προεδρικού ζητήματος και τα λέμε πάλι. Ας ζυγίσουμε εμείς, οι Ένοπλες Δυνάμεις και οι εχθροί μας την αξιοκρατία Μητσοτάκη, ας νιώσουμε τους δεσμούς της ελευθερίας μας.

 

Ένα μαχαίρι 

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ΄ Αλγέρι. Θυμάμαι, ως τώρα να `τανε, το γέρο παλαιοπώλη, όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιογραφία του Γκόγια, ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες, να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια: «Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν΄ αγοράσεις με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το `χει ζώσει, κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το `χαν, καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει. Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ΄ αυτό τη Δόνα Τζούλια, την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε. ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε. Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο. Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια. Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο. Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει, είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο, μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν΄ αγοράσεις.» Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ΄το. Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο, που η ιδιοτροπία μ΄ έκαμε και το `καμα δικό μου, κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω, φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου...

Στιχουργός: Καββαδίας Νίκος

Συνθέτης: Μικρούτσικος Θάνος