Της Λέττας Καλαμαρά
Οι προγραμματικές δηλώσεις του 'Ελληνα Πρωθυπουργού και των Αρχηγών των πολιτικών κομμάτων της Βουλής αποκάλυψαν ένα νέο πολιτικό σκηνικό στην πρώτη μετα-μνημονιακή Κυβέρνηση. 10 χρόνια μετά από την κοροϊδία εις βάρος του ελληνικού λαού από τους ξένους δανειστές και τους ντόπιους ολιγάρχες και το ξεπούλημα της Ελλάδας κάποιοι επιλέγουν να συνεχίσουν να συνεργάζονται μαζί τους και κάποιοι το λόγο της αλήθειας.
Το επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό καθώς η κοινωνία έδωσε συγκεκριμένες εντολές και καταδίκασε την πολιτική Τσίπρα. Δυστυχώς διαφαίνεται μία διάθεση συνεργασίας του χθες με το σήμερα όπου για παράδειγμα ο παλιός μετέτρεψε το ξέπλυμα χρήματος σε πλημμέλημα πριν φύγει και ο νέος σαρώνει τα γραφειοκρατικά ζητήματα των επενδύσεων χωρίς να μας προσδιορίζει τα κριτήρια εξασφάλισης της διαφάνειας. Ελπίζουμε να μην δούμε σύντομα, εντός της εβδομάδας, επενδυτές της Βενεζουέλας και του Delaware να εμφανίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ εις το όνομα της βρώμικης ανάπτυξης.
"Κυριάκο, φτιάξε Κράτος" απαίτησαν οι ψηφοφόροι αλλά τι Κράτος θα μας δώσει είναι απρόβλεπτο. Η ευημερία των πολιτών αποτελεί έναν θεμελιώδη στόχο όπως και η ασφάλειά τους καθώς και το Κράτος Δικαίου και Ελευθερίας του Λόγου επίσης. Ενώ για την ευημερία ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε εκτενώς με σειρά μέτρων και φοροαπαλλαγών, στην ασφάλεια και τη δικαιοσύνη οι αναφορές του ήταν ανησυχητικά περιορισμένες. Ούτε κουβέντα για την υπόθεση Novartis που ο κ.Τσίπρας έκανε σημαία κάθαρσης επί διακυβέρνησής του στοχεύοντας στους πρώην Πρωθυπουργούς, Σαμαρά και Πικραμένο, και τον νυν Υπουργό Επενδύσεων Άδωνη Γεωργιάδη, τόσο μεθοδευμένα. Γιατί, άραγε;
Τι Κράτος ζήτησε ο λαός και τι Κράτος θέλει να φτιάξει ο Κυριάκος είναι το μεγάλο ζητούμενο. Μάλλον το Λουξεμβούργο του Νότου θέλει να φτιάξει ο Κυριάκος με το ευρωπαϊκό ιερατείο και αυτό είναι ανησυχητικό. Η Ελλάδα στην ένδοξη ιστορία της έδειξε το δρόμο της αρετής και τόλμης και για αυτό υπάρχει ακόμα σήμερα. Επικίνδυνοι ατραποί και σύντομα μονοπάτια μπορεί να οδηγήσουν σε αντίθετα και απρόβλεπτα αποτελέσματα, τόσο για την Κυβέρνηση Μητσοτάκη όσο και για την Ελλάδα. Τόσο απλά.
Το δεδομένο από τη χθεσινή πρώτη αντιπαράθεση της Βουλής είναι ότι αυτή απέκτησε ξανά ενδιαφέρον παρά τη λυσσαλέα προσπάθεια απαξίωσής της από το 'βαθύ Κράτος' που επιχείρησε τόσο με τον κ.Τσίπρα όσο και με τον κ.Μητσοτάκη να περιθωροποιήσει αποκλείοντάς την από την εκτελεστική εξουσία.
Οι φωνές κριτικής και Αντιπολίτευσης από τους Γεννηματά, Κουτσούμπα, Βελόπουλο και Βαρουφάκη ήταν ισχυρές. Για τον κ.Τσίπρα η ασυλία στα πολιτικά εγκλήματά του είναι η πρώτιστη μέριμνά του, αν όχι η αποκλειστική, και περιέγραψε τόσο γλαφυρά τη διάθεση συνεργασίας του με τη νέα Κυβέρνηση. Καμία έκπληξη.
