ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ, ΔΩΡΕΕΣ, ΕΠΑΦΕΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ

Της Λέττας Καλαμαρά

Δημοσιεύτηκε 25 Ιουν 2019

Ένα περίεργο πλαίσιο αγαθοεργιών και κρατικού χρήματος δημιουργείται σε κρίσιμες δομές της πατρίδας μας. Μέσα από φανφάρες, φλας δημοσιότητας και ύμνους δημοσιευμάτων διάφοροι ευπατρίδες επιχειρηματίες και φιλανθρωπικές οργανώσεις δωρίζουν εξοπλισμό σε ευαίσθητες κρατικές υπηρεσίες. Σε τελετές παραλαβής στριμώχνονται οι κρατικοί αξιωματούχοι υποβάλλοντας τις ευχαριστίες τους μεγαλόστομα και παιανίζουν ύμνους δοξασίας για τον εξοπλισμό.

Ένας ιδιότυπος κύκλος δημιουργείται σταδιακά στον πυρήνα του Κράτους, με ανταλλαγές φιλοφρονήσεων ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον κρατικό ιστό. Πάντα η πατρίδα κυριαρχεί. Οι μη συμμετέχοντες περιθωριοποιούνται και η ενημέρωση για κρατικές υποθέσεις γίνεται επιλεκτική πια. Οι επισκέψεις ανταλλάσσονται εκατέρωθεν με συμβολικές και σιβυλλικές δηλώσεις.

Στη συνέχεια των ιερών ευλογιών ξαφνικά εκδηλώνεται επιχειρηματικό ενδιαφέρον για κρατικές προμήθειες από τους δωρητές. Ο ήδη διαμορφωμένος κύκλος είναι ανοιχτός για αξιοποίηση για όσους βρίσκονται μέσα σε αυτόν. Οι δίαυλοι επικοινωνίας επιτρέπουν ακόμα και την ιδιωτική άποψη για τις προδιαγραφές των κρατικών προμηθειών. Εθνικοί ευεργέτες ξαφνικά γίνονται προνομιούχοι διαγωνιζόμενοι για κρατικές προμήθειες.

Συχνά στα κρατικά κέντρα αποφάσεων βρίσκονται και άλλοι ευπατρίδες συνταξιούχοι που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αμισθί σε κρατικά πόστα. Αυτή η αγάπη για την πατρίδα τους επιτρέπει να ακροώνται και να συμβουλεύουν με εξειδικευμένες γνώσεις νομικής φύσεως, σκηνικών και ούτω κάθε εξής τη διεξαγωγή των κρατικών προμηθειών.

Η διείσδυση στον πυρήνα του Κράτους δεν έχει σκοπό την αποκομιδή δημοσίου χρήματος κατά προτεραιότητα αλλά την κρατικοποίηση της επιχειρηματικής δράσης. Με το προσωπείο του ευεργέτη και του επιχειρηματία που συναλλάσσεται με το Κράτος η φερεγγυότητα αδύναμων  επιχειρηματικά προσώπων επικυρώνεται.

Όταν έρχεται η ώρα του χρήματος το χρώμα δεν γνωρίζει σύνορα. Εξωτικοί προορισμοί στην Καραϊβική αποτελούν το κέντρο του χρήματος της παγκοσμιοποίησης. Οι μονοπρόσωπες ΙΚΕ αποτελούν πάντα το καλύτερο όχημα μεταφοράς των απαιτούμενων οικονομικών πόρων της αλλοδαπής. Το χρήμα ταξιδεύει εύκολα εδώ και δεκαετίες αλλά μετά τη Μνημονιακή κρίση είναι αλήθεια ότι δυσκολεύεται να εισέλθει στο τραπεζικό σύστημα. 

Εκεί αναλαμβάνουν οι κρατικοί αξιωματούχοι, πολιτικοί και μη, που ομολογούν την καθαρή θέση των φιλοπατρίδων επιχειρηματιών. Ποιος αλήθεια μπορεί να αμφισβητήσει τον πατριωτισμό ευεργετών επιχειρηματιών που επιδιώκουν κρατικές προμήθειες. Αν απαιτηθεί κάνουν και οι ίδιοι ένα ταξιδάκι με κρατική ασυλία για να βάλουν ένα χεράκι στη μεταφορά για το καλό της πατρίδας

Οι μεθοδεύσεις όταν απαιτούνται δεν έχουν τελειωμό στον κόσμο του διεθνούς εμπορίου που ενώνει την Ασία με την Αμερική μέσω της Ελλάδας. Τα βαπόρια μας να ταξιδεύουν, να επισκευάζονται, ντόπιοι και εξωτικοί προορισμοί μία επιχειρηματική υδάτινη λεωφόρος.

Ο ντόπιος πληθυσμός, οι ψηφοφόροι, γίνονται έρμαιο των διεθνών deals προσμένοντας ένα κομμάτι ψωμί σε μία χώρα που εσκεμμένα κρατιέται στην πείνα για να εκλιπαρεί. Δήμαρχοι, σεβάσμιοι, τοπικοί άρχοντες και όργανα ασφαλείας όλοι μαζί στη στήριξη των εθνικών ευεργετών. 

Για όσους αφελείς δεν παίρνουν μέρος στο παιχνίδι δωρεών, επαφών και κρατικών προμηθειών δεν υπάρχει χώρος. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από πρόθυμους κρατικούς αξιωματούχους να συναλλαχθούν στο πάρε-δώσε κρατικών θέσεων και κρατικού χρήματος για το βάπτισμα νεο-εμφανιζόμενων επιχειρηματιών.

Η κατάληξη είναι δεδομένη. Η Ελλάδα στον πάτο της Ευρώπης ως δημοκρατία, ως ανταγωνιστική οικονομία, ως ελευθερία Τύπου, ως βιοτικό επίπεδο. Τι σημασία έχει όμως ο λαός όταν η υπάρχει η παρέα ευπατρίδων επιχειρηματιών και πρόθυμων κρατικών αξιωματούχων να συνευρεθούν. 

Ποιος πληρώνει; Μα ο αφελής φορολογούμενος ελληνικός λαός που δεν συμμετέχει στο πάρτι της διεθνούς μαφίας, της μεγάλης οικογένειας. 

Ο τολμών νικά, λοιπόν, και όποιος αντέξει τη συνέχεια. Ας ελπίσουμε κάποιοι να μην κάνουν τον Κινέζο, όταν θα γυρίσει ο τροχός της μηχανής μέσα στο νερό του απέραντου γαλάζιου της Ελλάδας...