Δημοσιεύτηκε 14 Ιουν 2019
Με 7-κομματική νέα Βουλή των Ελλήνων από την 8η Ιουλίου 2019 πιθανότατα και εύθραστη αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας με 152 βουλευτές η διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη προμηνύεται περιπετειώδης. Μία γενιά μετά το 1990, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναμένεται να αντιμετωπίσει τις ίδιες προκλήσεις με τον πατέρα του Κωνσταντίνο Μητσοτάκη όταν ο Πόντιος Συμπιλίδης γκρέμισε τη μεταρρυθμιστική του Κυβέρνηση και διέγραψε την πολιτική του με τα γνωστά επακόλουθα. Η μετα-ψυχροπολεμική πολιτική ζωή του τόπου στιγματίστηκε από αμέτρητα σκάνδαλα διαφθοράς τα περισσότερα ατιμώρητα και η λεηλασία των ευρωπαϊκών και κρατικών κονδυλίων κυριάρχησε ως κεντρική εθνική πολιτική.
Με 7-κομματική νέα Βουλή των Ελλήνων από την 8η Ιουλίου 2019 πιθανότατα και εύθραστη αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας με 152 βουλευτές η διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη προμηνύεται περιπετειώδης. Μία γενιά μετά το 1990, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναμένεται να αντιμετωπίσει τις ίδιες προκλήσεις με τον πατέρα του Κωνσταντίνο Μητσοτάκη όταν ο Πόντιος Συμπιλίδης γκρέμισε τη μεταρρυθμιστική του Κυβέρνηση και διέγραψε την πολιτική του με τα γνωστά επακόλουθα. Η μετα-ψυχροπολεμική πολιτική ζωή του τόπου στιγματίστηκε από αμέτρητα σκάνδαλα διαφθοράς τα περισσότερα ατιμώρητα και η λεηλασία των ευρωπαϊκών και κρατικών κονδυλίων κυριάρχησε ως κεντρική εθνική πολιτική.
Ένα περίεργο και ανεξήγητο κοινωνικό
και πολιτικό φαινόμενο είναι ότι ενώ το εκλογικό σώμα εξαϋλωσε τα δεκανίκια του
ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων που υποτίμησαν τη νοημοσύνη των
ψηφοφόρων τους ο κ.Τσίπρας με το alter
ego του κ.Βαρουφάκη
συνεχίζουν να γοητεύουν το 1/3 σχεδόν των ψηφοφόρων. Ο κ. Μητσοτάκης παρά τη
ρητή εντολή του λαού στις Ευρωεκλογές κινείται με έναν πολιτικό «ιπποτισμό»
απέναντι στον ηττημένο Τσίπρα. Το πιθανότερο αυτής της επιλογής του είναι να
απωλέσει την αυτοδυναμία του ή να έχει μία τόσο ισχνή που θα είναι εφήμερη. Η
απώλεια στήριξης 1-2 βουλευτών είναι ένα απλό επικοινωνιακό παιχνίδι για το κυρίαρχο
«βαθύ κράτος» της Ελλάδας και της Ευρώπης που ο λαός αποφάσισε την 26η
Μαίου με την ψήφο του να αποτινάξει. Η απόφαση Μητσοτάκη να μην διεξάγει προεκλογικές
συγκεντρώσεις αποτελεί ένα θεσπέσιο δώρο στον κ.Τσίπρα που δυσκολευόταν να
συγκεντρώσει τους αόρατους οπαδούς του και κατέφευγε σε αλλοδαπούς, Ρομά και άλλες
κατευθυνόμενες κοινωνικές ομάδες για μερικά πλάνα πολιτικής επιβίωσης.
Η κατάρτιση των ψηφοδελτίων
της Νεάς Δημοκρατίας που σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσουν και τη σύνθεση του νέου
Κοινοβουλίου θα αποτελέσει δείγμα της πολιτικής βούλησης αλλαγής της σημερινής άθλιας
κατάστασης από πλευράς Μητσοτάκη. Μια επανάληψη με πρόσωπα συνεχώς προβεβλημένα
από ελεγχόμενες πηγές θα αποτελέσει εγγύηση αποτυχίας της νέας Κυβέρνησης. Η ορθή απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη όπως δήλωσε σε πρόσφατη
τηλεοπτική συνέντευξή του για πολιτική δοσολογία των Υπουργών με εκλεγμένα από
το λαό πρόσωπα έφερε διάφορες αμφιλεγόμενες προσωπικότητες που κυριάρχησαν στην
εποχή Τσίπρα στον προθάλαμο της Νέας Δημοκρατίας να συνωστίζονται για μία θέση
στα ψηφοδέλτιά της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Πειραιάς όπου η Νέα Δημοκρατία
ηττήθηκε στις δημοτικές εκλογές και νέοι υποψήφιοι βουλευτές που υπηρέτησαν την
πολιτική Τσίπρα εμφανίζονται ως όψιμοι Μητσοτακικοί.
Ο κ.Μητσοτάκης οφείλει να περάσει το Ρουβίκωνα και της Μεταπολίτευσης και να απομακρυνθεί από το δίδυμο της καταστροφής που φυσικά φέρει και ράσα και εργάζεται για τη διάλυση της Ελλάδας. Τυχόν
συγχρωτισμός με το «βαθύ κράτος», όπως έπραξαν όλοι οι προκάτοχοί του, με προεξέχοντα
τον κ.Τσίπρα θα είναι και η πολιτική καταδίκη του. Θα του προσφέρει μία σύντομη
διακυβέρνηση που θα καταρρεύσει με το συνηθισμένο τρόπο. Ας συμβουλευτεί τον
κ.Σαμαρά να του εξηγήσει περισσότερα που ένιωσε την πτώση της Κυβέρνησής του. Ο
ενωτικός λόγος του κ.Μητσοτάκη δεν βρίσκει ανταπόκριση καθώς όπως δείχνουν και οι
μετρήσεις το 35% του εκλογικού σώματος είναι φανατικοί οπαδοί μίας κομμουνιστικής
κρατικής διακυβέρνησης τύπου Μαδούρο, ενώ άλλο ένα 5% συνεχίζει να υποστηρίζει
το εθνικιστικό κόμμα μηδενικής ανοχής στη δημοκρατική διαφορετικότητα.
Ο κ.Μητσοτάκης ας γίνει το παράδειγμα, αυτάρκης χωρίς δεκανίκα, και όσοι πιστοί ας τον ακολουθήσουν.
Ειδάλλως θα παγιδευτεί σε ένα κυνήγι μαγισσών μίας ουτοπικής ενότητας που πέραν των άλλων είναι λειτουργεί εντελώς αντίθετα από αυτό που πρέπει. Ο λαός και η αστική τάξη που βασανίστηκε τέσσερα
χρόνια περιθωροποιημένη από το καθεστώς Τσίπρα και εξαθλιωμένη θέλει απτά
αποτελέσματα κα αύξηση του βιοτικού του επιπέδου γρήγορα και χωρίς συναλλαγές.
Αν δεν μπορεί να την απαλλάξει ο κ.Μητσοτάκης από όλους τους διακινητές που ουδέποτε θα
αλλάξουν, δεν θα μπορεί να κυβερνήσει. Η Ελλάδα δεν έχει άλλο χρόνο για χάσιμο.
Αν δεν μπορεί, θα τον διαδεχτεί
αυτός που μπορεί νομοτελειακά. Ο λαός όπως απέδειξε την 26η Μαίου
γνωρίζει την πραγματικότητα και απαιτεί δράση. Αυτή θα έρθει από όποιον δεν
φοβάται τον Ρασπούτιν, που φυσικά δεν είναι μόνο ένας αναλώσιμος Υπουργός…
Λ.ΚΑΛ.