ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΛΑΜΟΓΙΟ

Θλίψη, ντροπή και αηδία προκαλεί η από 16η Ιανουαρίου 2019 ετυμηγορία της Ελληνικής Δικαιοσύνης ότι είναι ένοχος ο Επίτιμος Αρχηγός του Ελληνικού Στρατού κ.Παναγιωτάκης Κωνσταντίνος (https://www.iapopsi.gr/21-enochoi-8-athooi-gia-ta-ypovrychia) για την κατηγορία της "ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας παθητική δωροδοκία και νομιμοποίηση εσόδων κατ’ εξακολούθηση, έχοντας μάλιστα συστήσει και εξωχώρια εταιρεία".  (https://www.iapopsi.gr/to-ypovrychio-paichnidi-tis-mizas)

Για τον πάλαι ποτέ ένδοξο Στρατό η απόδειξη της διαφθοράς στην κορυφή της ιεραρχίας του αποτελεί μία μαχαιριά στην καρδιά όλων των χιλιάδων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών του. Δυστυχώς, η μεταπολιτευτική αποσύνθεση της κοινωνίας μας και η διείσδυση των εχθρών της Ελλάδας δείχνει να έφθασε στον πυρήνα του Κράτους διαβρώνοντας τα πάντα αλλά ευτυχώς όχι τους πάντες. Επίορκοι Αξιωματικοί επέλεξαν το δρόμο της προδοσίας του όρκου τους και καρπώθηκαν τη δοτή εξουσία τους. Ακολουθώντας το δρόμο του Αρχηγού τους όπως φαίνεται και από τη δικογραφία υπήρξαν ένοχοι και άλλοι, δημιουργώντας ίσως μία Λερναία Ύδρα μέσα στο Στράτευμα, που είναι άγνωστο αν ζει ακόμα. Έτσι εξηγείται επίσης και η εγκληματική αδράνεια στα αυτονόητα και η αδικαιολόγητη αναρρίχηση με στόμφο και φανφάρες καλά προστατευομένων συνεργατών στα ύπατα αξιώματα. 

Ευτυχώς, τουλάχιστον, ο Στρατηγός Κωσταράκος που μιλούσε πρόσφατα για νέο πατριωτισμό, παρόλο που ήταν Διευθυντής του Γραφείου του κ.Παναγιωτάκη και μέχρι χθες Αρχηγός του Ευρωπαϊκού Στρατού, έμεινε μακριά από τον πειρασμό και δεν αντελήφθη το ποιόν του ανθρώπου.

Το πιο εγκληματικό στην υπόθεση δεν αποτελεί η ενθυλάκωση του δημοσίου χρήματος αλλά το ενδεχόμενο μία ένστολη μαφία μέχρι πότε άγνωστο να αποτέλεσε τους κριτές έντιμων Αξιωματικών που αρνήθηκαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και να ενταχθούν στη νοοτροπία τους ώστε να εξασφαλιστούν οι ίδιοι και τα μέλη των οικογενειών τους. Πιθανόν είτε εκδιώχθηκαν είτε αποχώρησαν οι περισσότεροι γεμάτοι απογοήτευση και αγανάκτηση από το Στράτευμα, αρνούμενοι να σκύψουν το κεφάλι στη μαφία του Στρατεύματος. Για τουλάχιστον οκτώ χρόνια στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας αποδεδειγμένοι εγκληματίες δημιούργησαν τη δική τους κάστα συνεργατών που για κάποιους παρέμεινε μέχρι τώρα στο στράτευμα, καλυπτόμενοι πίσω από προσχήματα για την αποφυγή ελέγχου του «πόθεν έσχες» τους και κυρίως ασκώντας τρομοκρατία και αναξιοκρατία στους "απείθαρχους". Για κάποιους, εν γνώσει ή εν αγνοία τους, υπηρέτησαν απλά τους εχθρούς της Ελλάδας. Ας ευχηθούμε ότι οι ιθύνοντες θα τους ξεριζώσουν πριν να είναι αργά για όλους.

Την ίδια ώρα που ο Επίτιμος Αρχηγός Στρατού Στρατηγός Παναγιωτάκης απολάμβανε τα αργύριά του και για πολλά χρόνια μετά νέοι και νέες έδιναν τη ζωή τους μεταφορικά και κυριολεκτικά για να κρατήσουν την Ελλάδα ζωντανή. Δυστυχώς δεν ήταν αρκετοί για να αποφύγουμε τη σκλαβιά του χρέους για γενεές όμως έδειξαν στους λίγους φίλους και στους πολλούς εχθρούς μας το δρόμο της πραγματικής Ελλάδας. Ένας απ’αυτούς και ο Αρχηγός Στρατού Κωνσταντίνος Ζιαζιάς που τιμήθηκε από την Πολιτεία ως Επίτιμος Αρχηγός πρόσφατα και αρκετά χρόνια μετά την αποστρατεία του γιατί δεν προνόησε να έχει έγκαιρα μία εξωχώρια εταιρεία και δεν δεχόταν χαρτάκια από τον υπουργό Άμυνας για τη διεξαγωγή των κρίσεων των Αξιωματικών του.

Το κείμενο αφιερώνεται σε όσους έδωσαν τη ζωή τους για τον Ελληνικό Στρατό και την Ελλάδα και σε όσους έφυγαν από το Στράτευμα νωρίς και άδικα. Καλά τα πατριωτικά λόγια, καλές και οι δεξιώσεις, καλές και οι φωτογραφίες, αλλά η Ελλάδα και οι φορολογούμενοι Έλληνες χρειάζονται Αρχηγούς Στρατού χωρίς εξωχώριες εταιρείες...

Ας δούμε ποιον θα επιλέξει ο νέος Υπουργός κ.Αποστολάκης και ας ελπίσουμε ο νέος Αρχηγός Στρατού να θεσπίσει "πόθεν έσχες" για τον εαυτό του και όλη την Ανωτάτη στρατιωτική ηγεσία που λαμβάνει αποφάσεις προμηθειών και ναυπηγήσεων σκαφών εκατομμυρίων ευρώ, μετά και την καταδικαστική απόφαση του προκατόχου του. Ελπίζουμε να ακολουθήσουν τα δέοντα για την προσβολή του προς τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας και την ασέβεια προς τους υφισταμένους του, για έναν Αρχηγό Στρατού ο οποίος έχαιρε βαθιάς εκτίμησης...

Λ.ΚΑΛ.