Το ελάχιστο που μπορεί να πεί κάποιος για την Ζωή τον Λαφαζάνη και τους πέριξ αυτών που απήχαν στην ουσία από την ψηφοφορία στη Βουλή.
Γοητεύονται -τουλάχιστον- από την αίσθηση της ρήξης, που εισάγει η πρακτική τους, ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΕΕ, θεωρώντας τους εαυτούς τους κάτι ανάμεσα στη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Γκουεβάρα.
Η άγνοια του μέγεθους της καταστροφής τους δίνει έναν αέρα πολέμου... Απομένουν τα συνθήματα και τα τοτέμ του πολέμου για να ολοκληρωθεί η τραγωδία, που με πάθος επιθυμούν!
