Η Ελλάδα ιδρύθηκε το 1830 στο Λονδίνο με την έγκριση των Μεγάλων
Δυνάμεων και με μία μόνη παρακαταθήκη και προϋπόθεση, εκ του αποτελέσματος, τον αιώνιο
ραγιαδισμό. Από το 1824-25 πριν ακόμα ιδρυθεί η Ελλάδα, χρώσταγε την αγέννητη ζωή
της με ληστρικό επιτόκιο. Είχε ήδη διεξάγει τον απελευθερωτικό της αγώνα
μαζί με τον εμφύλιο της, όπως και πολλούς άλλους μετά, εις το όνομα της
φιλοπατρίας και της ντόπιας τοκογλυφίας.
Το ευρώ εισήγαγε το 2001 ο τότε Πρωθυπουργός μας κ.Σημίτης,
ειλικρινώς σήμερα λυπημένος για τις αθλιότητες που έγιναν επί της Πρωθυπουργίας
του, μετατρέποντας την αξία των αγαθών, μαζί με το λαό φυσικά και πάντα
συνωμοτικά, από τις 100 δραχμές σε 100 λεπτά του ευρώ. Ληστεύοντας ο ένας τον άλλο
κατέληξε η Ελλάδα σήμερα σε παρία της Ευρώπης που εκλιπαρεί για δανεικά την οικουμένη
όλη και χρωστάει δισεκατομμύρια ευρώ. Κανείς βέβαια δεν μπορεί να τον μεμφθεί
αποκλειστικά για αυτό. Έκανε ό,τι ήθελε ο λαός, που ακόμα και σήμερα κατά 80% επιμένει να
πιστεύει ότι είναι ένας ισχυρός λαός που δικαιούται να κατέχει το ευρώ.
Ένας λαός που αποτελείται από ένα άγνωστο ποσοστό οικονομικών
μεταναστών, αγνώστων φυλών, που λαθροβιούν με την ανοχή και την έγκριση της
Πολιτείας και του λαού. Ένας λαός που αποτελείται από ένα ποσοστό μεταναστών
της κομμουνιστικής εποχής των Βαλκανίων. Ένας λαός που αποτελείται από ποσοστό προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ένας λαός που αποτελείται από
ένα άγνωστο αριθμό Ελλήνων λησταρχών του δημοσίου πλούτου. Ένας λαός κάπου που στο τέλος
έχει ένα άγνωστο αριθμό από κάποιους Έλληνες που αγωνίζονται μάταια
και ρομαντικά για τη διατήρηση του ευρώ.
Από το Κίνημα των Αδέσμευτων του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου μέχρι τα BRICS του Αλέξη Τσίπρα, η
Ελλάδα και οι Έλληνες αναζήτησαν μάταια την μαγική λύση για την απελευθέρωσή
τους. Κανείς Πρωθυπουργός δεν την βρήκε και κανείς δεν θα την βρει γιατί όλοι
ψάχνουν σε λάθος κατεύθυνση. Εκεί που δεν υπάρχει κόπος.
Το ευρώ διαλύει τώρα το θεμέλιο λίθο του Ελληνικού Κράτους. Το
μπαξίσι και το ρουσφέτι. Ηλεκτρονικές συναλλαγές, περιουσιολόγια, ηλεκτρονικές
προμήθειες, διαύγεια και Νόμοι για τις κρατικές συμβάσεις. Όλα από τις
Κυβερνήσεις του Μνημονίου που τελικά ήταν κρυφο-αντιμνημονιακές, όπως οι κρυφο-ομοφυλόφιλοι.
Ανειλικρινείς χωρίς λόγο στην εποχή της σεξουαλικής απελευθέρωσης.
Την εποχή που ο Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου παντρεύεται τον
καλό του και ο Γερμανός ΥΠΕΞ συνοδευόταν από τον έρωτα του οι πολιτισμένοι Έλληνες
πολιτικοί, στρατηγοί και θρησκευτικές ποιμένες πέφτουν και έπεφταν θύματα
εκβιασμών χωρίς λόγο, ξεπουλώντας την τιμή τους, την τιμή του Έθνους μας.
Ο Έλληνας δεν έχει τυχαία τον Καραγκιόζη ως λαϊκό ήρωα. Τον
Καραγκιόζη με την καμπούρα από τις επικύψεις στην εξουσία. Τον Καραγκιόζη που
ζει σε μία καλύβα ξυπόλητος και θεωρεί ότι είναι ο εξυπνότερος όλων. Τον
Καραγκιόζη που δεν του ανήκει τίποτα και περιφέρεται στην ιστορία με το πνεύμα
του.
Αυτόν τον Καραγκιόζη μας απειλεί το ευρώ που ήρθε για να
διαλύσει τη μετά Χριστό Ελλάδα.
Ελλάδα χωρίς ευρώ λοιπόν, λίγο πιο πάνω από τη Βουλγαρία, λίγο
πιο κάτω από την Αλβανία.
Ελλάδα χωρίς ευρώ, κύριε Πρωθυπουργέ, να παίζουν τα
νταούλια και να χορεύουν οι αρκούδες στα πανηγύρια μας. Ελλάδα για να σκύψουμε
και πάλι επίσημα, με χορούς και με τραγούδια, με αγήματα και τιμές, το κεφάλι στους πατριώτες Έλληνες
μας καταθέτες των Φραγκοτραπεζών, που ακούμε και βλέπουμε, καθημερινά και
σκιαχτικά, ως περιπλανώμενα στοιχειωμένα φαντάσματα της Μεταπολίτευσης.
Ελλάδα χωρίς ευρώ, κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Αλέξη Τσίπρα, να νιώσουμε
και πάλι Έλληνες. Να τελειώνουμε. Να λάβουμε επιτέλους αυτό που αξίζουμε στον
21ο αιώνα.
Εκεί η Ρόδος, εδώ το πήδημά σας...
