«Όπως όλος ο κόσμος, έτσι κι εμείς, είμαστε σε αναμονή των τελικών
αποφάσεων της κυβέρνησης. Κι αυτό το λέω – μπορεί να είμαι λίγο
χαμογελαστός, αλλά το λέω λίγο με δραματικό τόνο – γιατί έχουν περάσει
εκατόν τόσες μέρες και δεν ξέρουμε ποια είναι η απόφαση της κυβέρνησης.
Τι θέλει να κάνει με τον τόπο; Τη μια μέρα, όπως ξέρετε, έχουμε ρήξη,
την άλλη μέρα έχουμε χαμόγελα, την άλλη μέρα πάμε για δημοψήφισμα. Τέλος
πάντων, ελπίζω έστω κι έτσι τις επόμενες μέρες να έχουμε μια λύση.
Γιατί ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο αυτή την ταλαιπωρία, η οικονομία
δεν αντέχει άλλο και χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα, τόσο για να
αντιμετωπίσουμε τις κοινωνικές ανισότητες, όσο και για να μπούμε σε μια
τροχιά ανάπτυξης. Κάθε μέρα που περνάει, κάποιοι άνθρωποι υποφέρουν και λίγο παραπάνω.
Και θα πρέπει αυτοί στην εξουσία να πάρουν το μήνυμα, όχι μόνο από εμάς
– νομίζω αν προχωρήσουμε λίγο στις πόλεις και στην περιφέρεια αλλά και
στο κέντρο θα καταλάβουμε ότι – ο κόσμος θέλει επιτέλους μία λύση».
«Εγώ είμαι αισιόδοξος για τη δύναμη της χώρας αλλά δεν είμαι καθόλου
αισιόδοξος για την ταλαιπωρία που υφίστανται σήμερα ο ελληνικός λαός. Δε
νομίζω ότι βέβαια θα σκεφτούν κάποιοι ότι έχουν άλλα περιθώρια πέρα από
το να κρατήσουν την Ελλάδα στο κέντρο της Ευρώπης. Κατ’αυτή την έννοια
είμαι αισιόδοξος ότι τελικά η Ευρωπαϊκή Ελλάδα θα πετύχει μία καλή
συμφωνία αλλά ξέρετε για μία καλή συμφωνία δε χρειάζονται
συνθήματα και καλές διαθέσεις, χρειάζεται κυρίως μελέτη, σχέδιο,
αποτελεσματικότητα και αποφασιστικότητα και φοβάμαι ότι αυτά τα πράγματα δεν τα διαθέτει σήμερα η κυβέρνηση».
