ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Ο όρος ασύμμετρη απειλή εμφανίστηκε και συμβαδίζει όχι τυχαία με τον 21^ο αιώνα και παίρνει σάρκα και οστά και στη χώρα μας, χωρίς δυστυχώς σοβαρή αντίδραση από το ελληνικό κράτος και την κοινωνία μας. Φυσικά μία νέα απειλή τέτοιας ισχύος δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με τα μέσα και τις ιδέες του 20^ού αιώνα. Με τανκς και χαρακώματα. Ακόμα χειρότερα με λόγους συμπάθειας υπουργών ή και καθόλου, για τους γνωστούς - άγνωστους λόγους που παραπέμπουν στις φράουλες της ντροπής και το παρακράτος της χώρας.

Η Αραβική Άνοιξη, ο εμφύλιος πόλεμος της Συρίας και ακόμη χειρότερα η απάνθρωπη οργάνωση της ISIS, ο 21^ος αιώνας με τις νέες μορφές απειλών, έφθασε στα σύνορά μας με εκατοντάδες ανθρώπους καθημερινά να εισρέουν στο έδαφος της χώρας. 

Μία μάζα δύσμοιρων ανθρώπων που μπορεί να μετασχηματιστεί σταδιακά σε μία βόμβα αν συνεχιστεί να αντιμετωπίζεται αδιάφορα και  ανώνυμα. Το χειρότερο είναι ότι συνήθως μετά τους αμάχους φτάνουν και τα στρατεύματα, μυστικά αρχικά και καλπάζοντας μετέπειτα.

Η ανεξέλεγκτη εισροή προσφύγων της Μέσης Ανατολής και των λαών του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποτελεί πλέον μία απειλή για την περιφέρεια της χώρας και σύντομα για την πρωτεύουσά της. Οι θεσμοί ειρήνης του Κράτους που εκπροσωπούνται στις ακριτικές μας περιοχές από ολιγομελή τμήματα τάξης και τοπικές αρχές παρά τις φιλότιμες και ηρωικές προσπάθειές τους δεν επαρκούν και απαιτούν να υπηρετήσουν μία εθνική στρατηγική για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά.

Οι διαστάσεις της απειλής είναι πλέον τόσο μεγάλες και οι συνέπειές της τόσο καταστροφικές που είναι απαραίτητη η εμπλοκή των θεσμών άμυνας της χώρας. Ο Β’ΠΠ που σήμερα εορτάστηκε στη χώρα μας και ορθώς τιμήθηκαν οι λιγοστοί ζωντανοί ήρωές της είναι πολύ μακριά για να μας εμπνέει στους τρόπους αντιμετώπισης των σύγχρονων απειλών.

Δεν απαιτούνται σχέδια επί χάρτου και βομβαρδιστικά για να διασφαλίζουν τα σύνορα. Δεν χρειάστηκαν ποτέ στην πράξη από την ίδρυση του ΝΑΤΟ και όταν η σοβιετική απειλή διαλύθηκε το 1990 χάθηκε και η ανάγκη τους. Η δε περίφημη τουρκική απειλή από το 1922 δεν τόλμησε ξανά να εκδηλωθεί εναντίον της συμμάχου της Ελλάδας, επί 100 χρόνια σχεδόν και παρέμεινε στην άμυνα των εδαφών της.

Η υγειονομική, ανθρωπιστική, οικονομική, κοινωνική και διεθνής απειλή όμως χιλιάδων ανώνυμων ανθρώπων σήμερα μπορεί να αποδειχθεί μοιραία αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα. Οι κάτοικοι των νησιών και του Έβρου γνωρίζουν καλά ποιος έχει ήδη εισβάλει στα εδάφη τους χωρίς να μπορούν να κάνουν και αλλιώς, ούτε οι "αμυνόμενοι" ούτε οι "επιτιθέμενοι".

Η άμεση καταγραφή, η προσωρινή παροχή στέγης και τροφής, η υγειονομική εξέταση και η υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου μετέπειτα επιβίωσης και διαβίωσης των ήδη υπαρχόντων μεταναστών στη χώρα μας καθώς και αυτών που θα έλθουν τα επόμενα χρόνια είναι εθνική ανάγκη και η περαιτέρω αδράνεια αποτελεί άλλο ένα στρατηγικό λάθος ανάλογο της ανεξέλεγκτης αύξησης του εθνικού μας χρέους. 

Αυτού του μεγέθους η εθνική απειλή για να την αντιμετωπίσει επιτυχώς ένα έθνος οφείλει να την αντιμετωπίσει στην υπαρκτή διάσταση της και με τους αμυντικούς μηχανισμούς της, πριν η απειλή εξουθενώσει το ίδιο το Κράτος και την κοινωνία.

Αλλιώς μία Κερκόπορτα θα ανοίξει στον 21^ο αιώνα. Η Ελλάδα και ο στρατός της για άλλη μία φορά, όπως το 1941 κατά του Ναζισμού των Γερμανών και Ιταλών, θα πρέπει να επιδείξει τόλμη και θυσία προασπίζοντας τα εδάφη της που ήδη κατέχονται από εν δυνάμει νεόυς κατοίκους, αν δεν αφομοιωθούν οργανωμένα.

Να δούμε λοιπόν επιτέλους αν έχει Στρατηγούς που εκτός από εισηγήσεις εξοπλισμών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στην εποχή της ανθρωπιστικής ελληνικής κρίσης έχει και αντίληψη των πραγματικών απειλών της κοινωνίας και του 21ου αιώνα…