τι θα καταγράψει η Ιστορία;
Τρία όχι μέχρι τέλους στον εκβιασμό, στη θεσμική εκτροπή, στις αθέμιτες
πρακτικές”. “Ναι” μόνο αν ήταν εφικτός -αλλά δεν είναι με τον
κυβερνητικό τυχοδιωκτισμό- ένας έντιμος, δημοκρατικός, προωθητικός
συμβιβασμός -αμοιβαία αποδεκτός από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα- ανοιχτός
στους νέους συσχετισμούς, τους πραγματικούς στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Τελικά ο καθένας θα επιλέξει “στρατόπεδο” και ας ελπίσουμε ότι η Ιστορία
δε θα καταγράψει σ’ έναν ακόμα “σκληρό Δεκέμβρη” την απουσία εθνικής
ηγεσίας συγχρονισμένης με τη φυσιογνωμία των καιρών.