Το παιχνίδι συνεχίζεται… Μέχρι πότε, όμως!

“Πιστέψατέ με κύριε, δε θέλω να σας κολακεύσω και να θωπεύσω την εθνική σας φιλαυτίαν ή την επιτροπήν. Αλλ’ είδα εκθέσεις διαφόρους, εις τας οποίας συμμετέσχον υπό την ιδίαν ιδιότητα, ως αντιπρόσωπος δηλαδή του Κομμισαριάτου του Ρωσσικού Λαού διά το εμπόριον. Είδα τας εκθέσεις της Λυών, της Στοκχόλμης, της Ρήγας, του Έλσιγκορφ, της Λεμβέργης, του Δάντζιγ. Αυτό που είδα εδώ, αυτό το θαύμα της ταχύτητας και της δημιουργίας, δεν το είδα πουθενά. Έχετε σφρίγος και δραστηριότητα που μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε καλά, επί παντός επιπέδου δράσεως”. Η δήλωση ανήκει στον Έβσεϊ Σταϊνσαπίρ,  2 Οκτωβρίου 1926 σε ειδική έκδοση "ΤΟ ΦΩΣ" και μας τη θυμίζει η κατά άλλα μοντέρνα ιστοσελίδα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης 6-14/9/2014, ως καλό παράδειγμα αναφοράς σχετικά εμ το προφίλ της έκθεσης (http://tif.helexpo.gr/tif/el/profile). Είναι πράγματι απορίας άξιον η επιλογή της συγκεκριμένης μοναδικής αναφοράς και ο καθείς ας βγάλει τα συμπεράσματά του.  
  

Ο συγκερασμός του παλιού με το καινούργιο όμως είναι πλέον ανέφικτος.  Δυστυχώς  εκείνοι που κατέχουν την εξουσία , οικονομική,πολιτική, κοινωνική, θεσμική αρνούνται να καταλάβουν τη διαφορά γλώσσας και άρα σκέψης και κατ’επέκταση την αδυναμία επικοινωνίας που υπάρχει. Πρόκειται για δύο διαφορετικούς κόσμους που δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να διατυπωθεί νέος λόγος που εκπορεύεται από σύγχρονο όραμα και αντιστοιχεί σε ένα καλά δομημένο σχέδιο για την επόμενη μέρα στο πλαίσιο του παλιού και αποδεδειγμένα αποτυχημένου μοντέλου διακυβέρνησης, παρουσία των εκπροσώπων του και των πανηγυριών τους.  

Πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που έχουν μείνει εμμονικά κολλημένοι στο χθες να ευαγγελίζονται το καινούργιο. Οι Έλληνες του σήμερα δεν θέλουν άλλους χειροκροτητές της ανούσιας φλυαρίας  σε φιέστες, με κάμερες και μικρόφωνα. 

Τα πολιτικά σχέδια και οι στρατηγικές ανακοινώνονται στο κοινοβούλιο και υλοποιούνται στην πράξη στον καθημερινό πολιτικό βίο από εκείνους που πρέπει. Όλα τα υπόλοιπα είναι θεατρινισμοί και υποστήριξη ενός συμφερτού που συνεχίζει να παρασιτεί εις βάρος του λαού.  

Το στημένο παιχνίδι με το δημόσιο χρήμα δεν μπορεί να συνεχιστεί και οι εξέδρες αρχίζουν να αδειάζουν.