Ομιλία Προέδρου Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος κ. Αθανάσιου Σαββάκη

Αξιότιμε Κύριε Αναπληρωτή Υπουργέ Οικονομικών,

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ Μακεδονίας – Θράκης,

Αγαπητοί προσκεκλημένοι μας,

Κυρίες και Κύριοι,

Σας ευχαριστώ ειλικρινά όλους σας για τη σημερινή σας παρουσία στη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ). Μας τιμά ιδιαίτερα η παρουσία του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών κ. Χρήστου Σταϊκούρα, ο οποίος, οφείλω να το ομολογήσω, ανταποκρίθηκε πάντοτε στις προσκλήσεις μας για συναντήσεις εργασίας, για πολύ σημαντικά θέματα που αφορούν τις επιχειρήσεις – μέλη μας, είτε στην Αθήνα, είτε στη Θεσσαλονίκη.

Επίσης, ευχαριστώ το χορηγό της εφετινής μας Γενικής Συνέλευσης που είναι η εταιρεία ATRADIUS CREDIT INSURANCE, και τους υποστηρικτές μας, με αλφαβητική σειρά:

·         ADECCO HR

·         ALUMIL Α.Ε.

·         EURIMAC Α.Ε.

·         ISOMAT ΑΒΕΕ

·         S & M ΣΚΑΖΙΚΗΣ – ΜΑΡΑΓΚΟΣ Α.Ε.

·         SP CARTONPACK HELLAS Α.Ε.

·         ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ Α.Ε. – ΕΛΒΙΑΛ

·         ΚΕΡΑΜΟΥΡΓΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.,

·         ΤΙΤΑΝ Α.Ε., και,

·         ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Κύριε Υπουργέ,

Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά ειδικά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, ζητά ουσιαστικά ένα, και μόνον ένα πράγμα από τις κυβερνήσεις του τόπου: το σχεδιασμό και την υλοποίηση συγκεκριμένης βιομηχανικής πολιτικής. Είμαστε ίσως η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) που η ασάφεια και η αντιφατικότητα σ’ αυτό που υποτίθεται ονομάζουμε βιομηχανική πολιτική στην Ελλάδα είναι «παραδειγματική».

Θέλω να δηλώσω ότι η συγκεκριμένη θέση του Συνδέσμου μας δεν υπαγορεύεται από κανενός είδους συντεχνιακή λογική. Υπαγορεύεται αποκλειστικά και μόνον από τη διάθεση για θετική συνεισφορά στην ανάπτυξη της χώρας και για τη διατήρηση και δημιουργία θέσεων εργασίας.

Κυρίες και Κύριοι,

·         Ας αναλογισθούμε τις επιπτώσεις της κρίσης, με την προσθήκη την περασμένη δεκαετία μιας βιομηχανικής πολιτικής που θα εξασφάλιζε στη χώρα μια πιο ισχυρή παραγωγική βάση από τη σημερινή, με μεγαλύτερες αντοχές και καλύτερα θωρακισμένη από τα όσα συμβαίνουν σε διεθνές επίπεδο. 

·         Ας αναλογισθούμε τις επιπτώσεις της κρίσης, με μια παραγωγική βάση που σωστά υποστηριζόμενη, κατά το πρότυπο άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα είχε τη δυνατότητα να υποκαταστήσει σημαντικό μέρος των εξαγωγών μας, και να ανοίξει νέους ορίζοντες εξωστρέφειας για την οικονομία μας.

·         Ας αναλογισθούμε τις επιπτώσεις της κρίσης, με την εγχώρια βιομηχανία στο προσκήνιο και όχι στο περιθώριο της υποστήριξης της επιχειρηματικότητας.

·        Ας αναλογισθούμε το μεγάλο κοινωνικό μας λάθος, που δεν είναι άλλο από τη συστηματική καλλιέργεια εχθρικής στάσης της κοινωνίας, έναντι του επιχειρείν. 

Αν είχαμε λάβει τις σωστές αποφάσεις όταν έπρεπε, η χώρα σίγουρα δεν θα είχε φτάσει σ’ αυτό το σημείο. Η χώρα θα είχε βαδίσει με σιγουριά το δρόμο της ανάπτυξης.

Μιας ανάπτυξης που για να επιτευχθεί στις μέρες μας:

·         θέλει ρήξεις με παγιωμένες στρεβλές καταστάσεις,

·         απαιτεί ανοικτούς ορίζοντες και μελέτη του διεθνούς περιβάλλοντος,

·         χρειάζεται επιμονή και υπομονή για να έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, και,

·         ζητά από το πολιτικό σύστημα να παραβλέπει διαρκώς το μύθο του πολιτικού κόστους,

Δυστυχώς,

Κύριε Υπουργέ, Αγαπητοί φίλοι,

όλ’ αυτά παραμένουν ζητούμενα, μετά από έξι δύσκολα χρόνια οριακής επιβίωσης της βιομηχανίας, με πλήθος πτωχευμένων επιχειρήσεων, με συνανθρώπους μας που ανατράπηκε η ζωή τους. Μιας εξαετίας που καμία δημόσια συζήτηση και κανένα πλέγμα αποφάσεων δεν κατάφερε να περιορίσει τη μεγάλη πληγή της χώρας: το σπάταλο κράτος.

Η ελληνική κοινωνία και η ελληνική επιχειρηματικότητα έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όριά της, διαπίστωση που δυστυχώς αποτυπώνεται και στα επίσημα δημοσιευμένα στοιχεία:

·   Από το 2008 μέχρι και σήμερα έχει χαθεί λόγω της ύφεσης το 21% του ΑΕΠ ή περίπου 51 δις.

·   Τα εισοδήματα των συμπολιτών μας έχουν μειωθεί κατά μέσο όρο κατά 35%.

·   Στους υπάρχοντες ανέργους, προστέθηκαν άλλο ένα εκατομμύριο (1.000.000), εκ των οποίων το 90% είναι μακροχρόνια άνεργοι, χωρίς κανένα εισόδημα. Όλοι, δυστυχώς, προερχόμενοι από τον ιδιωτικό τομέα.

·    Οι επενδύσεις στην οικονομία είναι λιγότερες ακόμη και από αυτές του έτους 2000. Πρόκειται για πισωγύρισμα άνευ προηγουμένου. Άρα, από τη μια ανεργία, από την άλλη αδυναμία δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Ως πότε;

Τελικά, για μας τους επιχειρηματίες, το συμπέρασμα είναι ένα: οι επιχειρήσεις μας είναι αυτές που έχουν πάρει κυριολεκτικά τη σκυτάλη από τους πολιτικούς προσπαθώντας να διαμορφώσουν τη θετική προοπτική που έχει ανάγκη η χώρα. Είναι οι επιχειρήσεις μας και εμείς οι επιχειρηματίες που με άοκνες προσπάθειες και συνεχείς αγώνες, όλα αυτά τα χρόνια, καταφέραμε, και συνεχίζουμε:

·    να ανοίξουμε νέες αγορές,

·  να καθιερώσουμε σειρά από ελληνικά προϊόντα σε αγορές του εξωτερικού,

·   να συμβάλλουμε στην αντιστροφή της άσχημης εικόνας της χώρας μας στους πολίτες του κόσμου,

· να αναλάβουμε, για άλλη μια φορά, υψηλό επιχειρηματικό ρίσκο, και, 

·  να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη διεθνών πελατών και προμηθευτών μας.

Ας δεχθούμε λοιπόν όλοι μας, δημόσια διοίκηση και πολίτες, ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν διαχειρισθεί όσο καλύτερα μπορούσαν τη μεγαλύτερη κρίση που έχει προκύψει ποτέ, σε ένα εξωτερικό περιβάλλον:

·    εξόχως αντιφατικό,

·    απολύτως αβέβαιο, και,

·    μονίμως εχθρικό.

Κύριε Υπουργέ,

Ίσως αναρωτιέστε γιατί τα αναφέρω όλα αυτά;

Όλ’ αυτά που σας προανέφερα καταδεικνύουν ότι η βιομηχανία και το επιχειρείν γενικά έχει όραμα για την ανάπτυξη της χώρας και τους πολίτες της. Το υγιές αυτό κομμάτι της κοινωνίας δε νοιάζεται απλά, αλλά καθημερινά αποδεικνύει ότι μπορεί να είναι καταλύτης δημιουργίας.

·   Άραγε, πότε η Κυβέρνηση θα παρουσιάσει το όραμά της για την Ελλάδα του αύριο;

·  Άραγε, πότε η Κυβέρνηση θα δημοσιοποιήσει τις απαραίτητες αποφάσεις που θα πρέπει να ληφθούν για να ξαναμπούμε σε τροχιά ανάπτυξης;

Πολίτες και επιχειρήσεις, Κύριε Υπουργέ, ανησυχούμε για το μέλλον. Βεβαίως, παραδεχόμαστε και αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες της Κυβέρνησης για τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας. Πράγματι η Κυβέρνηση τα τελευταία δυο χρόνια έχει επιτύχει πολλά. Πράγματι έχει προσπαθήσει να νοικοκυρέψει τη χώρα όσο καμία άλλη Κυβέρνηση σ’ αυτόν τον τόπο.

Αλλά, αν το δημοσιονομικό έχει μπει σε τροχιά επίλυσης, ειδικά μετά την επίτευξη πλεονάσματος και την έξοδο στις αγορές, πρέπει άμεσα να δούμε κι άλλα σημαντικά ζητήματα που χρήζουν για μας επείγουσας αντιμετώπισης. Αυτά περιμένουμε να τα δούμε να δρομολογούνται, με τη δημοσιοποίηση ρεαλιστικών χρονοδιαγραμμάτων εφαρμογής και με την ανάθεσή τους σε συγκεκριμένες υπηρεσίες που θα είναι υπεύθυνες για τα συγκεκριμένα ζητήματα.

1.    Το θέμα της απουσίας ρευστότητας.

Ο ΣΒΒΕ εδώ και εννέα μήνες έχει δημοσιοποιήσει πρόταση για την εναλλακτική υποστήριξη της ρευστότητας. Το νομικό πλαίσιο υπάρχει στη χώρα μας. Δημόσια διοίκηση και επιχειρήσεις είναι θετικές στην υλοποίησή της.

Από εσάς Κύριε Υπουργέ, και εννοώ την Κυβέρνηση, περιμένουμε τις σχετικές αποφάσεις εφαρμογής. Όσο καθυστερούμε, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για λουκέτα και νέο κύμα απώλειας θέσεων εργασίας.

2.    Το θέμα της υλοποίησης επενδύσεων.

Είναι το κορυφαίο θέμα για να παράξουμε πλούτο που θα μας βοηθήσει στην αποπληρωμή του χρέους. Κάποιοι μας έλεγαν ότι οι επενδυτές είναι προ των πυλών. Δυστυχώς, εγώ δεν βλέπω καμιά «ουρά» από υποψήφιους επενδυτές. Ακόμη και οι αποκρατικοποιήσεις δεν έχουν αποδώσει μέχρι σήμερα τα αναμενόμενα.

Κύριε Υπουργέ, τι μέλλει γενέσθαι;

3.    Το θέμα της βιομηχανικής πολιτικής.

Και πάλι ο ΣΒΒΕ, εισφέροντας θετικά στο δημόσιο διάλογο, πρότεινε τη δημιουργία ενός «Εθνικού Συμβουλίου Βιομηχανίας», που θα λειτουργεί σαν ανώτερο γνωμοδοτικό όργανο για την προσαρμογή των εθνικών πολιτικών στήριξης της βιομηχανίας, κατά το πρότυπο άλλων χωρών. Μάλιστα, προτείναμε το «Συμβούλιο» να αναφέρεται απευθείας στον Πρωθυπουργό και να εποπτεύεται από τον εκάστοτε Υπουργό Ανάπτυξης.

Και πάλι, ενώ η ανταπόκριση ήταν θετική, η σχετική απόφαση δεν έχει υπάρξει.

Νομίζω Κύριε Υπουργέ, ότι θα πρέπει να το δείτε άμεσα την υλοποίηση της πρότασής μας.

 

4.    Το συνολικότερο ζήτημα της ανάπτυξης...

Ø  Χρειαζόμαστε επειγόντως μείωση της φορολογίας και απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας. Και βέβαια σταθερό και διάφανο φορολογικό σύστημα που δεν θα είναι ευθέως εξαρτώμενο από τη διάθεση ιδιαίτερης ερμηνείας των πολλών εγκυκλίων, πολυγραφημένων αποφάσεων, κλπ., από τον κάθε κρατικό υπάλληλο.

Ø  Επιτέλους, το ζήτημα της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής πρέπει να περιοριστεί δραματικά. Δεν είναι δυνατόν οι υγιείς επιχειρήσεις να πληρώνουν διαρκώς το μάρμαρο, ενώ είναι οι συνεπείς του συστήματος. Δεν είναι δυνατόν οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους να αδυνατούν να συλλέξουν το μεγαλύτερο μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο και από τη συγκεκριμένη αποτυχία να προκύπτουν νέοι φόροι, κ.ο.κ. Αυτός ο φαύλος κύκλος επιτέλους πρέπει να σταματήσει.

Σήμερα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές είναι 66 δις. €. Αν το κράτος κατάφερνε να τα μαζέψει, μάλλον Κύριε Υπουργέ θα είχε λύσει το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Θα θέλαμε πραγματικά τις σκέψεις σας για το θέμα, γιατί είναι κορυφαίο ζήτημα για τις επιχειρήσεις μας.

Ø  Απαιτείται άρση των αντικινήτρων για την υλοποίηση επενδύσεων.

Ø  Αποτελεί επείγουσα ανάγκη να εξορθολογισθούν τα τιμολόγια της ενέργειας για να μειωθεί επιτέλους το κόστος ενέργειας για τη βιομηχανία.

Ø  Πρέπει επιτέλους να λυθεί το μείζον ζήτημα της αδειοδότησης των επιχειρήσεων, και ειδικά των μεταποιητικών επιχειρήσεων.

Ø  Η περιβόητη και πολυσυζητημένη σύνδεση της έρευνας με τη βιομηχανία, για την παραγωγή καινοτομίας πρέπει να γίνει πράξη. Τα δυο μέρη πρέπει να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι δημιουργώντας κοινά συμφέροντα που θα δημιουργήσουν πλούτο. Και ας πάψει να είναι θέμα ταμπού το θέμα της απευθείας χρηματοδότησης ερευνητικών έργων από τη βιομηχανία.

Κύριε Υπουργέ,

Πραγματικά θα θέλαμε να μας δώστε τις θέσεις και τις απόψεις της Κυβέρνησης για τα παραπάνω θέματα. Βεβαίως, όπως όλοι μας γνωρίζουμε, ο κατάλογος είναι μακρύς, γι’ αυτό θα προτιμήσω να σταματήσω εδώ. Νομίζω ότι τα συγκεκριμένα θέματα αρκούν για την αποψινή μας συζήτηση.

Αγαπητέ Κύριε Υπουργέ,

Χωρίς συγκρούσεις με κατεστημένες, αντιπαραγωγικές και αδιέξοδες καταστάσεις, δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τη βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση. Χρειάζεται τόλμη στη λήψη των σωστών αποφάσεων.

Ξέρω ότι αυτές μεσοπρόθεσμα έχουν «κόστος», αλλά μακροπρόθεσμα τις επικροτεί και τις αποδέχεται η κοινωνία. Ας γίνετε πρόσκαιρα δυσάρεστοι. Θα έχετε καταφέρει όμως να προσφέρετε ουσιαστικές υπηρεσίες στον τόπο.

Και για να γίνει αυτό σας παρακαλώ να λάβετε υπόψη σας ότι υπάρχει μια «άλλη» Ελλάδα του «καλώς πράττειν» και «υγιώς επιχειρείν», που:

·         Παράγει,

·         Απασχολεί μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού της χώρας,

·         Πληρώνει τους φόρους της και τις κάθε λογής εισφορές που απαιτεί το κράτος,

·         Καινοτομεί,

·         Εξάγει,

·         Επενδύει, 

·         Δίνει δουλειά σε πλήθος δορυφορικά επαγγέλματα,

·         Είναι ο καταλυτικός παράγοντας κοινωνικής συνοχής, σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο,

αλλά,

·         έστω και με δυσκολία, καταφέρνει να επιβιώσει.

Αυτή η Ελλάδα, από την Κυβέρνηση ζητά:

·         να της δώσει πραγματική ελπίδα για το αύριο,

·         να πάψει να θέτει ολοένα και νέα προσκόμματα στην καθημερινή της δραστηριοποίηση, χωρίς λόγο,

·         να δημιουργήσει τις κατάλληλες προοπτικές για το αύριο και την εξέλιξη του υγιώς επιχειρείν, και,

·         να καταστήσει απολύτως σαφές και εντελώς ξεκάθαρο στην κοινωνία και τις επιχειρήσεις το αναπτυξιακό της σχέδιο για έξοδο από την κρίση.

Αγαπητέ Κύριε Υπουργέ,

Ειλικρινά σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στη Γενική μας Συνέλευση και σας εύχομαι πραγματικά να έχετε δύναμη για τη διεκπεραίωση των δύσκολων καθηκόντων που σας έχει αναθέσει ο Πρωθυπουργός.

Σας καλώ λοιπόν να λάβετε το λόγο, γιατί τόσο εγώ όσο και οι συνάδελφοί μου στην αίθουσα αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την τοποθέτησή σας.