Το περίεργο είναι ότι δεκάδες αν όχι εκατοντάδες μη
μονιμοποιημένοι ΕΠΟΠ εκλιπαρούν ιεραρχικά ή σε υπουργικά γραφεία για μία κατ'
εξαίρεση μετάθεση πριν τη μονιμοποίησή τους, επικαλούμενοι εγγράφως υπαρκτά ατομικά και
οικογενειακά προβλήματα, χωρίς όμως θετική ανταπόκριση λόγω της δέσμευσης που έχουν
υπογράψει κατά την πρόσληψή τους. Φυσικά κάθε έγκλημα έχει ένα άλλοθι, που πάντα
είναι απλά ένα άλλοθι πριν το έγκλημα.
Το πιο περίεργο είναι ότι η συγκεκριμένη Δεκανέας κατά παράβαση των
διαταγών και παρά τις αρνητικές εισηγήσεις της άμεσης ιεραρχίας της, τύγχανε
αξιοζήλευτης εύνοιας κατά την διάρκεια αμειβόμενης εκπαίδευσης της για έτη, με
προσωπικές παρεμβάσεις προφανώς ενός αόρατου προστάτη. Εύνοια που έκανε
αδαμάντινους αξιωματικούς να απορούν και να σωπαίνουν φυσικά υπάκουα.
Το απελπιστικά περίεργο βέβαια είναι ότι κατά ειρωνική σύμπτωση
πριν λίγα έτη σε ακριτικό νησί τις κρύες ημέρες του χειμώνα συνυπηρετούσαν η Δεκανέας
και ο τότε Ταξίαρχος στρατιωτικός διοικητής του νησιού.
Κακές γραφές για τον Στρατό του σημερινού Αρχηγού του Ελληνικού
Στρατού. Έναν ιδαίτερα προβεβλημένο και αγαπητό στα μέσα ενημέρωσης Αρχηγό Στρατού που ελπίζουμε ότι δεν θα είναι και αυτός χρονικής
διάρκειας όσο μίας ΕΣΣΟ, όπως οι δύο προκάτοχοί του. Για να μην αναφερθούμε ακόμα χειρότερα στον έντιμο πρώην Α/ΓΕΣ κ.Ζαζιά Κων/νο, που η Αρχηγία του κράτησε όσο ένα ποτήρι γεμάτο ουίσκι σε κάποιο Γραφείο στους ορόφους του Πενταγώνου.
Πέρα λοιπόν από τα ανοικτά ΚΨΜ τις μεταμεσονύκτιες ώρες, που
τόσο πανηγυρίστηκε, ο Αρχηγός κάθε Στρατού πρέπει να φροντίζει κατά την ταπεινή μας άποψη για κάτι
σπουδαιότερο. Την αξιοκρατία του στρατεύματός του τις πρώτες πρωινές ώρες, όταν
τα ΤΟΜΠ πρέπει να βγαίνουν στους δρόμους του Πολέμου.
Ο ελληνικός λαός πληρώνει πολλά λεφτά και θέλει να έχει το Στρατό που δικαιούται, κάποια ημέρα...
