Δημοσιεύτηκε 18 Αυγ 13
Με ένα αριστοτεχνικό αυτογκόλ από τα αποδυτήρια ξεκίνησε ο αγώνας. Ο κ. Σαμαράς βρίσκεται πίσω στο σκορ πλέον και καλείται να απαντήσει. Πέρα από τα σχέδια και τις τακτικές ο αγώνας τώρα παίζει και τα στοιχήματα είναι πολλά. Κάποιοι όπως ο ελληνικός λαός έχουν ποντάρει το μέλλον των παιδιών τους, κάποιοι όπως η ολιγαρχία της χώρας τις εξουσίες τους και κάποιοι όπως ο πυρήνας του παρακράτους πολλά εκατομμύρια, σε ευρώ ή δολάρια. Ο αγώνας θα έχει δύο ημίχρονα. Οι αντίπαλοι δυνατοί και με αδυναμίες. Το πρώτο ημίχρονο μέχρι τις γερμανικές εκλογές και το δεύτερο μετά. Το ματς θα τελειώσει με το σφύριγμα του διαιτητή στο τέλος του Οκτώβρη. Αν δεν διακοπεί φυσικά από τα επεισόδια. Το παρακράτος εξάλλου δεν ξέρει να χάνει. Δεν έχασε ποτέ επί δεκαετίες. Στο τέλος αν χρειαζόταν δωροδοκούσε τον διαιτητή και όλοι ήταν κερδισμένοι. Όλοι εκτός των παιδιών μας που στην καλύτερη περίπτωση θα χρωστάνε τα γλέντια της Παράγκας για γενεές ολόκληρες. Με νίκη του παρακράτους θα παραμείνουν σκλάβοι για άλλη μία γενιά, οπαδοί των κατουρημένων ποδιών, αλισβερίσι και μπαξίσι, σε μία χώρα κομμένη στα δύο. Ο κ. Σαμαράς πρέπει να ισοφαρίσει πριν δεχθεί και δεύτερο τέρμα. Πρέπει να σουτάρει επιτέλους στην απέναντι εστία. Να σκοράρει. Να δείξει σε ξένους και Έλληνες ανταποκριτές πως ο ελληνικός λαός ξέρει να κερδίζει. Βέβαια ο αθλητικός Τύπος είναι πάντα απρόβλεπτος. Τα βλέπει συχνά ανεξαρτήτου αποτελέσματος από μία φανατική πλευρά. Για αυτό ο κ.Σαμαράς δεν έχει άλλη λύση. Βατοπαίδι, Άκης, Στημένα, PROTONBANK και θολά ΑΦΜ. Είτε καθαρίζει το ματς στο πρώτο ημίχρονο είτε περνά σε αμυντική στάση στο δεύτερο. Με την άμυνα βέβαια δεν κέρδισε κανείς.
Όλοι δε, στο τέλος, πάνε με τον νικητή. Κάποιος πρέπει να ξεριζώσει το κακό από μέσα μας…
Με ένα αριστοτεχνικό αυτογκόλ από τα αποδυτήρια ξεκίνησε ο αγώνας. Ο κ. Σαμαράς βρίσκεται πίσω στο σκορ πλέον και καλείται να απαντήσει. Πέρα από τα σχέδια και τις τακτικές ο αγώνας τώρα παίζει και τα στοιχήματα είναι πολλά. Κάποιοι όπως ο ελληνικός λαός έχουν ποντάρει το μέλλον των παιδιών τους, κάποιοι όπως η ολιγαρχία της χώρας τις εξουσίες τους και κάποιοι όπως ο πυρήνας του παρακράτους πολλά εκατομμύρια, σε ευρώ ή δολάρια. Ο αγώνας θα έχει δύο ημίχρονα. Οι αντίπαλοι δυνατοί και με αδυναμίες. Το πρώτο ημίχρονο μέχρι τις γερμανικές εκλογές και το δεύτερο μετά. Το ματς θα τελειώσει με το σφύριγμα του διαιτητή στο τέλος του Οκτώβρη. Αν δεν διακοπεί φυσικά από τα επεισόδια. Το παρακράτος εξάλλου δεν ξέρει να χάνει. Δεν έχασε ποτέ επί δεκαετίες. Στο τέλος αν χρειαζόταν δωροδοκούσε τον διαιτητή και όλοι ήταν κερδισμένοι. Όλοι εκτός των παιδιών μας που στην καλύτερη περίπτωση θα χρωστάνε τα γλέντια της Παράγκας για γενεές ολόκληρες. Με νίκη του παρακράτους θα παραμείνουν σκλάβοι για άλλη μία γενιά, οπαδοί των κατουρημένων ποδιών, αλισβερίσι και μπαξίσι, σε μία χώρα κομμένη στα δύο. Ο κ. Σαμαράς πρέπει να ισοφαρίσει πριν δεχθεί και δεύτερο τέρμα. Πρέπει να σουτάρει επιτέλους στην απέναντι εστία. Να σκοράρει. Να δείξει σε ξένους και Έλληνες ανταποκριτές πως ο ελληνικός λαός ξέρει να κερδίζει. Βέβαια ο αθλητικός Τύπος είναι πάντα απρόβλεπτος. Τα βλέπει συχνά ανεξαρτήτου αποτελέσματος από μία φανατική πλευρά. Για αυτό ο κ.Σαμαράς δεν έχει άλλη λύση. Βατοπαίδι, Άκης, Στημένα, PROTONBANK και θολά ΑΦΜ. Είτε καθαρίζει το ματς στο πρώτο ημίχρονο είτε περνά σε αμυντική στάση στο δεύτερο. Με την άμυνα βέβαια δεν κέρδισε κανείς.
Όλοι δε, στο τέλος, πάνε με τον νικητή. Κάποιος πρέπει να ξεριζώσει το κακό από μέσα μας…
