Ο Υπουργός Ανάπτυξης και
Ανταγωνιστικότητας Κωστής Χατζηδάκης μίλησε σήμερα στη συνάντηση που διοργάνωσε
το περιοδικό “Le Nouvel Observateur” στην Αθήνα με θέμα «Τολμήστε για τη
Δημοκρατία». Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας.
«Ασφαλώς είμαστε καταδικασμένοι
να κάνουμε μέσα σε λίγα χρόνια, πράγματα, τα οποία δεν έγιναν για δεκαετίες.
Ουσιαστικά καλούμαστε να κάνουμε ένα πανευρωπαϊκό ή ακόμα περισσότερο,
παγκόσμιο ρεκόρ διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Προφανώς, αν θέλει
κανείς να είναι δίκαιος με αυτή τη χώρα, θα αναγνωρίσει ότι έχει κάνει πάρα
πολλά που σίγουρα ξεπερνούσαν τη φαντασία πολλών αναλυτών.
Στο επίπεδο της δημοσιονομικής
προσαρμογής, δε θα της κουράσω επαναλαμβάνοντας τα στοιχεία που ανέφερε χθες ο
Πρωθυπουργός ή προηγουμένως οι προλαλήσαντες. Στο επίπεδο των διαρθρωτικών
αλλαγών, της έχουν γίνει πράγματα, τα οποία θα ήταν απίστευτα και για την
Ελλάδα, αλλά και για της χώρες της Ευρώπης, ενδεχομένως. Έγιναν παρεμβάσεις,
παραδείγματος χάρη, στο ασφαλιστικό σύστημα, σε σχέση με την ηλικία
συνταξιοδότησης, που δεν έχουν γίνει ακόμα σε της χώρες της Ευρώπης.
Απελευθερώθηκαν αγορές, που τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα θα ήταν
αδιανόητο να σκεφτούμε ότι θα είχαν απελευθερωθεί μερικά χρόνια πριν, της η
αγορά της κρουαζιέρας ή η αγορά των φορτηγών.
Ασφαλώς, πρέπει να γίνουν μια
σειρά από παρεμβάσεις ακόμα και ετοιμάζουμε εμείς στο δικό της Υπουργείο, σε
σχέση με την αγορά των προϊόντων, σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ, έτσι ώστε να
απελευθερωθεί η αγορά και να πέσουν οι τιμές. Και αυτή είναι μία αλλαγή
φιλολαϊκή, θα έλεγα, που συναντά αντιδράσεις από ορισμένες ομάδες
υπερπροστατευμένες. Αλλά και αυτές οι ομάδες πρέπει να συμβάλουν στη
συνολικότερη εθνική προσπάθεια.
Ασφαλώς, πρέπει να γίνουν βήματα
στο επίπεδο της καταπολέμησης της διαφθοράς. Δεν έχουμε, πάντως, το μονοπώλιο
σε αυτό – πρέπει να το σημειώσω. Ούτε, νομίζω ότι διεκδικούμε κάποιο
πρωτάθλημα. Και αυτό το λέω μετά λόγου γνώσεως. Της, της, πρέπει να γίνουν και
άλλα βήματα στο επίπεδο της καταπολέμησης των πελατειακών νοοτροπιών. Αλλά δε
σημαίνει αυτό ότι, της, δεν έχουν γίνει στην Ελλάδα βήματα της αυτήν την
κατεύθυνση. Όχι μόνο μετά το μνημόνιο, αλλά και πριν από το μνημόνιο. Αν
συγκρίνει κανείς τι γινόταν της περασμένες δεκαετίες θα δει μια σαφή πρόοδο και
ως της αυτό.
Άρα, έχουν γίνει βήματα πολύ
μεγάλα, τα πιο σημαντικά σε όλη την Ευρώπη σε σχέση με τη δημοσιονομική
προσαρμογή, έχουν γίνει βήματα σε σχέση με της διαρθρωτικές αλλαγές. Μάλιστα,
σε σχέση με της διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να πω και να το ξεκαθαρίσω, ότι η
κριτική που ασκήθηκε πως έχουμε πρόβλημα στο επίπεδο της εφαρμογής, θα ίσχυε
ίσως τον πρώτο ή το δεύτερο χρόνο παρουσίας της τρόικα εδώ. Τώρα, θα πρέπει να
ξέρουμε όλοι ότι με την τρόικα υπάρχει συμφωνία, όχι μόνο σε σχέση με της
νόμους που ψηφίζονται, αλλά και σε σχέση με το περιεχόμενο των Υπουργικών
αποφάσεων.
Προσέξτε, της τι συμβαίνει. Της
πάρουμε την αλλαγή που έγινε ως της τα φορτηγά. Υπάρχει πλήρης απελευθέρωση της
μεταφορές φορτηγών Δημοσίας Χρήσεως. Δεν υπάρχει της ενδιαφέρον για άδειες.
Γιατί δεν υπάρχει ενδιαφέρον για άδειες; Διότι, υπάρχει ύφεση. Άρα έχουμε ένα
φαύλο κύκλο. Πρέπει να χτυπήσουμε το πρόβλημα στη ρίζα του.
Ποια είναι η δική μου ανάλυση:
έγιναν βήματα στη δημοσιονομική προσαρμογή, έγιναν βήματα της διαρθρωτικές
αλλαγές – πρέπει να γίνουν και θα γίνουν και άλλα. Ποια είναι τα σημεία που
λείπουν, τι χρειάζεται αυτή την ώρα: Το πρώτο πράγμα που πρέπει να δει κανείς
είναι το θέμα της ρευστότητας. Προφανώς, είναι κομβικής σημασίας αυτήν την ώρα.
Και επειδή υπήρξε μια αναφορά στο θέμα των διαρθρωτικών ταμείων, να της πω ότι
εμείς ήμασταν 18οι της
απορροφήσεις τον Ιούνιο του ’12, όταν
εξελέγη η κυβέρνηση Σαμαρά, της «27» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τώρα είμαστε 4οι.
Παρά το ότι δε λειτουργούσε πλήρως το τραπεζικό της σύστημα, έχουμε πάει 4οι. Ωστόσο – προσέξτε για να έχετε υπόψιν της
κάποιους αριθμούς για να καταλάβετε πόσο μπορούν να συμβάλλουν τα διαρθρωτικά
ταμεία, γιατί υπάρχει κι της μύθος γύρω από αυτό. Ο στόχος της ήταν να
απορροφήσουμε 3, 9 δις ευρώ από τα διαρθρωτικά ταμεία το 2013. Απορροφήσαμε 4,6
δις. Σύμφωνα με την Oliver Wyman που έκανε μια μελέτη για το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, το
οποίο σκοπεύει ακριβώς να αντιμετωπίσει έως ένα βαθμό το πρόβλημα της
ρευστότητας όσο περισσότερο γίνεται, το κενό χρηματοδότησης της αγοράς, μετά τα
προβλήματα που έχουμε λόγω του τραπεζικού συστήματος και λόγω της ευρύτερης
κρίσης, είναι 15 με 18 δις. Είναι τρεις και περισσότερες φορές παραπάνω, σε
σχέση με τα χρήματα, τα οποία μπορούμε να πάρουμε από τα διαρθρωτικά ταμεία,
όπου υπερκαλύψαμε της στόχους...
Αλλά της αφήσουμε στην άκρη την
κουβέντα για τα διαρθρωτικά ταμεία. Είναι της μύθος. Έχουμε υψηλότερες
απορροφήσεις από τη Γερμανία. Το πρόβλημα της πραγματικής οικονομίας στην
Ελλάδα, δυστυχώς για εμάς, είναι πολύ χειρότερο. Και ξαναλέω, το θέμα αυτό της ρευστότητας πρέπει
να το δούμε με πολύ μεγάλη προσοχή. Το θέμα της ρευστότητας είναι συνδεδεμένο
με το δεύτερο παράγοντα, για τον οποίο ήδη έγιναν αναφορές, που έχει να κάνει
τελικώς με την εμπιστοσύνη. Αυτό είναι
που πρέπει κανείς να δει, προκειμένου να κεφαλαιοποιηθούν οι αλλαγές, οι οποίες έχουν γίνει και οι παρεμβάσεις που
έχουν γίνει σε όλα τα επίπεδα. Στο επίπεδο της δημοσιονομικής προσαρμογής, στο
επίπεδο των διαρθρωτικών αλλαγών.
Υπάρχουν δύο αλληλένδετοι παράγοντες.
Ο της είναι η αποφασιστικότητα που εμείς δείχνουμε και πρέπει να συνεχίζουμε να
δείχνουμε ως κυβέρνηση, καθώς έχουμε κάνει τα 4/5 της διαδρομής και δεν είναι η
ώρα να σταματήσουμε, πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά. Και νομίζω ότι όσο
προχωρούμε μπροστά τόσο και η κοινωνία καταλαβαίνει τι γίνεται. Άλλωστε, η
κοινωνία, μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες ψήφισε κόμματα που στήριζαν την
ευρωπαϊκή προοπτική και νομίζω ότι και οι δημοσκοπήσεις, της οποίες
αναφερθήκατε δεν οδηγούν στα συμπεράσματα που υποστηρίζουν ορισμένοι. Ήμασταν
μέχρι πρότινος μια μονάδα μπροστά, τώρα, μπορεί η ΝΔ να είναι μια μονάδα πίσω
σε κάποιες δημοσκοπήσεις. Οι δημοσκόποι θα της πουν ότι στο μέσο μιας
προσπάθειας κυβερνητικής, δύσκολης, όταν το κυβερνητικό κόμμα είναι 1 και 2 και
3 μονάδες πίσω της δημοσκοπήσεις, στο τέλος κερδίζει. Επομένως, εγώ δεν έχω
κανένα λόγο να ανησυχώ σε σχέση με της προοπτικές, πολύ περισσότερο, που
πιστεύω πως θα συνεχίσουμε την προσπάθεια, αυτήν την οποία περιέγραψε χθες ο
Πρωθυπουργός.
Της, υπάρχει και κάτι άλλο. Ο πολιτικός παράγοντας και το πολιτικό ρίσκο, συνδέεται ως ένα βαθμό
και με τη στάση της τρόικα. Και με την έκφραση της εμπιστοσύνης και της αλληλεγγύης. Ασφαλώς, η λέξη κλειδί
για της είναι αποφασιστικότητα, αλλά η λέξη κλειδί για την άλλη πλευρά είναι η
αλληλεγγύη. Όχι μόνο αλληλεγγύη με την έννοια της καταβολής των χρημάτων, που
βεβαίως είναι πολύ σημαντικό αυτό που γίνεται από την πλευρά την ευρωπαϊκή αλλά
και έκφραση της της αλληλεγγύης. Το νέφος της αμφιβολίας, το οποίο υπάρχει γύρω
από της διαπραγματεύσεις με την τρόικα και γύρω από της εκτιμήσεις της τρόικα
για την Ελλάδα, σίγουρα δεν είναι βοηθητικό για την προσπάθεια που είναι κοινή
προσπάθεια και δική της και της τρόικα. Η επιτυχία η δική της θα είναι και
επιτυχία και της Ευρώπης.»
