Σε πλήρη σύγχυση ο κ.Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ κατ’ επέκταση
αναζητoύν συμμάχους. Αν και παλιός πολιτικός δείχνει να δυσκολεύεται να επιλέξει
μεταξύ της Αριστεράς και του Κεντρώου χώρου. Η εξουσία είναι γλυκιά και πολλοί
θέλουν να την έχουν. Αυτό είναι θεμιτό. Βέβαια στην περίπτωση του κ.Κουβέλη ο οποίος είχε την
εξουσία για το κόμμα του, την παρέδωσε μετά το δυσβάσταχτο για αυτόν κλείσιμο της ελλειμματικής
ΕΡΤ και τώρα την επιζητά από άλλο δρόμο, δεν μπορεί να γίνει πολιτική ανάλυση. Ο
κ.Κουβέλης ακολουθεί τους συμβούλους του που προφανώς τον οδηγούν σε πανομοιότυπους
ατραπούς με το ΛΑΟΣ του κ.Καρατζαφέρη ο οποίος από λάθος επιλογές πέρασε στην
πολιτική ιστορία του τόπου ανεπιστρεπτί.
Το κενό του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ αναζητά λοιπόν να
καλύψει ο κ.Κουβέλης με όλους τους τρόπους διατηρώντας όμως την πρωτοκαθεδρία, γεγονός
που δείχνει υπερβολικά ριψοκίνδυνο και είναι αλλαζονικό. Είναι δεδομένο ότι όταν το προσωπικό κομματικό
συμφέρον προτάσσεται υπεράνω του εθνικού το αποτέλεσμα είναι καθορισμένο και καταστροφικό.
Ο κ.Κουβέλης θα ήταν καλό ως έμπειρος πολιτικός να
πρεσβεύει την ενότητα της χώρας, να συνδράμει σε μία ισχυρή Κυβέρνηση με το
διακριτό ρόλο του και να εμπνεύσει στο λαό μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς
την πολιτική σταθερότητα και την απαρχή της δημιουργίας που τόσο έχει ανάγκη ο
τόπος. Να εξασφαλίσει την πολιτική ομαλότητα μέχρι τις βουλευτικές εκλογές του 2016. Κάθε
τι άλλο είναι ιδιοτελές και βραχύβιο.
Ο ελληνικός λαός έχει την κρίση την ημέρα της επόμενης βουλευτικής κάλπης
να αποδώσει τα του Καίσαρι τω Καίσαρι και αν συνεχίσει ο κ.Κουβέλης την ίδια
τακτική τότε ένα "αναδασωμένο" ΠΑΣΟΚ με κομμένα φυσικά όλα τα καμμένα δέντρα του και με ή
χωρίς τον κ.Βενιζέλο ως Αρχηγό του, τότε είναι περισσότερο πιθανό να ανακαταλάβει τα λαϊκά
ερείσματα που έχασε από αλαζονεία…
