Δεν υπάρχει πιο ολέθριο σφάλμα από το να υποτιμάς τον
εχθρό ή καλύτερα τον αντίπαλό σου και τις δυνάμεις του. Η Ελλάδα κατ’ επανάληψη
υπέπεσε στο παραπάνω λάθος και το πλήρωσε ακριβά σε αίμα και σε έδαφος.
Η Εθνική Άμυνα πατριωτική οργάνωση και όχι μόνο ξεσήκωνε
το λαό και την ηγεσία του ελληνικού στρατού τις παραμονές του 1897 να εφορμήσει
και να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό στην Κεντρική Ελλάδα. Χωρίς προετοιμασία,
χωρίς δυνάμεις με λαϊκίζουσα ρητορική ο ελληνικός στρατός συνετρίβη με
συνοπτικές διαδικασίες και η Ελλάδα και ο λαός της πλήρωνε τη ζάχαρη και τα
σπίρτα μέχρι τις μέρες μας. Το ίδιο κα το 1974 στην Κύπρο όπου η υποτίμηση του
αντιπάλου και η ανυπαρξία μίας υπεύθυνης πολιτικής ηγεσίας παρέδωσε στα
τουρκικά στρατεύματα αίμα και έδαφος. Φυσικά ο ελληνικός στρατός τη δεκαετία
1912-1922 και το 1940 δίδαξε στους λαούς την τέχνη του Πολέμου για όσο διάστημα
είχε στιβαρή πολιτική εξουσία.
«Η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να τη
χειρίζονται οι στρατιωτικοί», είχε πει κάποτε ο Γάλλος πρωθυπουργός Κλεμανσώ και
οι κακουχίες που οι συνάνθρωποί μας ζουν σήμερα στην Ελλάδα των μνημονίων είναι
το καλύτερο πεδίο εκμετάλλευσης για τους αφελείς μετρίους και τους εχθρούς της χώρας
εντός και εκτός αυτής. Η εκπόρνευση της χώρας στους ξένους
δανειστές μας δεν συμβαίνει σήμερα καθόσον αυτό είναι πλέον ανάγκη επιβίωσης αλλά συνεχίζει από την προηγούμενη
δεκαετία όπου Έλληνες αγόραζαν, προωθούσαν και γλένταγαν με άλλους Έλληνες κατ΄ εξακολούθηση
αδιαφορώντας για το αύριο των παιδιών μας. Το σήμερα, δηλαδή, που όλοι πληρώνουμε
με τόκο.
Είναι καλό λοιπόν το μάρκετινγκ του πατριωτισμού, αλλά οι
φύλακες, δηλαδή ο ελληνικός λαός, οφείλουν να έχουν γνώση γιατί ο στρατηγός
άνεμος ουδέποτε κατάφερε να φέρει τη νίκη. Μάλλον κόλλυβα και παξιμάδια…
