Ο Αξιωματικός υπάρχει για να
άγει τους άνδρες του στον πόλεμο. Μα, η Ελλάδα χρόνια τώρα εξοπλίζεται αλλά δεν
πολεμά. Πολέμησαν οι παλαιότεροι. Οι πιο βάρβαροι. Έτσι ο Αξιωματικός άφησε
τους άνδρες του και ασχολήθηκε με τις δημόσιες σχέσεις, τα ρουσφέτια, τα
πανεπιστήμια, τις διαλέξεις, τα εξοπλιστικά, τη δόξα του γραφείου, τη θρησκεία.
Όλη η κοινωνία εξάλλου γέμισε αστέρια και πλουσίους. Ακόμα και το χρήμα ζήλεψε
ο Αξιωματικός. Το πολύ χρήμα. Έτσι έχασε το μεγαλείο της ηγεσίας των ανδρών. Αυτό
που τη δύσκολη στιγμή τον καλεί να κάνει αυτό που δεν γνωρίζει πια. Να δει τον
θάνατο και να τον τρομάξει. Τον δικό του και των ανδρών του. Να δει το κακό,
την παγίδα και τον άδικο θάνατο. Αλήθεια, πόσο συνδικαλίζεται ο θάνατος; Πόσο κοστίζει; Πόσο αγοράζεται; Για τις "βάρβαρες"
χώρες του σήμερα που οι αξιωματικοί ακόμα πολεμούν υπάρχει μέλλον, για τις
άλλες, τις "έξυπνες" μόνο παρακμή, μόνο θάνατος ...
