Οι
Έλληνες θέλουν το ευρώ αλλά δεν υποστηρίζουν την ΕΚΤ. Επιθυμούν την οικονομική
βοήθεια από τα άλλα κράτη –μέλη της Ε.Ε. αλλά δεν θέλουν τον οικονομικό έλεγχο.
Θεωρούν τους εαυτούς τους σκληρά εργαζόμενους αλλά με υψηλές επιδόσεις στη
διαφθορά. Αναγνωρίζουν τα θετικά του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος αλλά είναι
αρνητικοί ως προς την οικονομία της ελεύθερης αγοράς. Το γεγονός είναι πως τόσο
οι Έλληνες όσο και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες είναι απόμακροι σε σχέση με
την Ε.Ε. και δεν έχουν κατανοήσει πλήρως τα πλεονεκτήματά της, δεν έχουν
αντιληφθεί επαρκώς την Ε.Ε., την Ευρωζώνη, τα όργανά τους, τον τρόπο
λειτουργίας τους, τις αιτίες της οικονομικής κρίσης και τους μηχανισμούς που
έχουν δημιουργηθεί. Επίσης έχουν ελλιπή γνώση της ευρωπαϊκής πραγματικότητας,
των ευρωπαϊκών προβλημάτων αλλά και των ευρωπαϊκών πλεονεκτημάτων.
Αυτά είναι μερικά από τα συμπεράσματα της επιστημονικής έρευνας γνώμης για την ευρωπαϊκή οικονομική κρίση με τίτλο «Η ευρωπαϊκή ενότητα στα βράχια» που πραγματοποίησε το αμερικανικό ινστιτούτο Pew Research Center σε οκτώ χώρες μέλη της Ε.Ε. και συγκεκριμένα στις Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία.
Η έρευνα έγινε από το Μάρτιο έως και τον Απρίλιο 2012. Στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε από τις 20 Μαρτίου έως και τις 9 Απριλίου 2012, σε αντιπροσωπευτικό δείγμα χιλίων Ελλήνων άνω των 18 ετών, από διάφορες γεωγραφικές περιοχές και ηλικίες σε συνεντεύξεις πρόσωπο με πρόσωπο. Διευθυντής του project του Ινστιτούτου είναι κ. Bruce Stokεs και στην Ευρώπη η έρευνα παρουσιάστηκε στο Βερολίνο, παρουσία του κ. Γιάννη Σαλαβόπουλου Γραμματέας ΟΕΥ Α’ της ελληνικής πρεσβείας στο Βερολίνο.
Αυτά είναι μερικά από τα συμπεράσματα της επιστημονικής έρευνας γνώμης για την ευρωπαϊκή οικονομική κρίση με τίτλο «Η ευρωπαϊκή ενότητα στα βράχια» που πραγματοποίησε το αμερικανικό ινστιτούτο Pew Research Center σε οκτώ χώρες μέλη της Ε.Ε. και συγκεκριμένα στις Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία.
Η έρευνα έγινε από το Μάρτιο έως και τον Απρίλιο 2012. Στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε από τις 20 Μαρτίου έως και τις 9 Απριλίου 2012, σε αντιπροσωπευτικό δείγμα χιλίων Ελλήνων άνω των 18 ετών, από διάφορες γεωγραφικές περιοχές και ηλικίες σε συνεντεύξεις πρόσωπο με πρόσωπο. Διευθυντής του project του Ινστιτούτου είναι κ. Bruce Stokεs και στην Ευρώπη η έρευνα παρουσιάστηκε στο Βερολίνο, παρουσία του κ. Γιάννη Σαλαβόπουλου Γραμματέας ΟΕΥ Α’ της ελληνικής πρεσβείας στο Βερολίνο.
Σύμφωνα
με την έρευνα αξιοσημείωτο αρνητικό στοιχείο είναι, ότι με την πάροδο των ετών,
οι θετικές γνώμες των Ευρωπαίων πολιτών σχεδόν για όλα τα ευρωπαϊκά θέματα γίνονται
λιγότερες και αυξάνονται οι αρνητικές σε όλες τις χώρες. Οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν
αντιφατική στάση και γνώμη σε πολλά ζητήματα, όπως για παράδειγμα λένε «ναι»
στο ευρώ ως κοινό νόμισμα αλλά δεν δείχνουν και τόσο πολύ υποστήριξη στην κοινή
αγορά και ακόμα λιγότερο στην ΕΚΤ. Θετικό στοιχείο είναι, ότι τόσο οι Έλληνες
όσο και οι Γερμανοί είναι κατά σαφή πλειοψηφία υπέρ του ευρώ και της μη
επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Αυτό που φαίνεται ωστόσο, ότι απαιτείται, είναι η
καλύτερη επικοινωνία από την Ε.Ε. και από τα κράτη μέλη προς τους Ευρωπαίους
πολίτες των πλεονεκτημάτων της Ε.Ε. και του ευρώ ως κοινού νομίσματος.
Ως
προς τους Έλληνες, ενώ 46% των Ελλήνων (που είναι και το υψηλότερο σε σχέση με
τις άλλες χώρες με τη Γερμανία 44% δεύτερη, Γαλλία 31%) πιστεύουν, ότι το ευρώ
ως κοινό νόμισμα αποτελεί κάτι θετικό, μόλις 18% εμφανίζονται να πιστεύουν στην
περαιτέρω οικονομική ολοκλήρωση (Γερμανία 59% με το υψηλότερο ποσοστό, Μεγάλη
Βρετανία 30%), ενώ ως προς το πόσο
θετικά διακείμενοι είναι προς την ΕΚΤ, οι Έλληνες εμφανίζονται να μην είναι
ικανοποιημένοι αφού έχουν το χαμηλότερο ποσοστό ικανοποίησης με μόλις 15%, σε
αντίθεση με το 54% των Πολωνών, το 47% των Γάλλων και το 40% των Γερμανών.
Ως προς τον στερεότυπο τρόπο προσέγγισης των διαφόρων χωρών στην Ε.Ε. και το τι πιστεύουν οι πολίτες των μεν χωρών για τις δε, είναι ενδιαφέρον ότι οι περισσότεροι πιστεύουν πως οι Γερμανοί εργάζονται πιο σκληρά από όλους και είναι οι λιγότεροι διεφθαρμένοι, ενώ για την πλειοψηφία οι περισσότερο διαφθαρμένοι είναι οι Ιταλοί και οι λιγότερο εργαζόμενοι είναι κατά κάποιους οι Έλληνες, ενώ κατά κάποιους άλλους οι Ιταλοί. Οι Έλληνες ωστόσο πιστεύουν ότι είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι, οι Ιταλοί οι λιγότερο σκληρά εργαζόμενοι, οι Έλληνες οι πιο διαφθαρμένοι και οι Γερμανοί οι λιγότεροι διεφθαρμένοι.
Ως προς την υποστήριξη της κοινής αγοράς, οι Έλληνες εμφανίζονται με το χαμηλότερο ποσοστό 44%, ενώ οι Γερμανοί είναι υπέρ με 69%, οι Γάλλοι με 58% και οι Ισπανοί κοντά στο ποσοστό των Ελλήνων με 47%. Σε όλες σχεδόν τις χώρες ως μεγαλύτερες απειλές θεωρούνται η έλλειψη θέσεων εργασίας, το υψηλό χρέος και η αύξηση των τιμών των προϊόντων. Μάλιστα στην Ελλάδα όλοι οι δείκτες είναι οι υψηλότεροι σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες.
Ενδιαφέροντα είναι τα αποτελέσματα ως προς το αν οι πολίτες των κρατών μελών συμφωνούν με την μη παροχή οικονομικής βοήθειας σε άλλα κράτη μέλη. Σε αυτό το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρηθεί ότι η πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών κατά 52% συμφωνεί με την παροχή οικονομικής βοήθειας (εξ αντιδιαστολής αφού το 48% αυτών συμφωνεί στην μη παροχή). Αντιστοίχως οι Βρετανοί συμφωνούν κατά πλειοψηφία 62% στη μη παροχή και οι Γάλλοι κατά 56% στη μη παροχή. Οι Έλληνες και οι χώρες του Νότου είναι σαφώς κατά συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της παροχής βοήθειας σε άλλα κράτη μέλη.
Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί, ότι στο θέμα του μεγαλύτερου ελέγχου των εθνικών προϋπολογισμών από την Ε.Ε., οι Έλληνες μαζί με τους Βρετανούς είναι σαφώς αντίθετοι με 75% κατά, που είναι και το υψηλότερο αρνητικό ποσοστό, οι Γερμανοί είναι αρνητικοί κατά 56% και οι Ιταλοί εμφανίζονται ως οι πιο θετικοί με μόνο 40% κατά, ήτοι κατά 60% υπέρ του ελέγχου από την Ε.Ε.
Ως υπαίτιους της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης η πλειοψηφία κατονομάζει τις πολιτικές ηγεσίες και στη συνέχεια τις τράπεζες.
Ωστόσο σε μερικές χώρες παρατηρείται το αντίστροφο. Συγκεκριμένα οι Έλληνες κατηγορούν τις πολιτικές ηγεσίες τους κατά 87%, τις τράπεζες κατά 39% αλλά περισσότερο από τις τράπεζες θεωρούν τους ίδιους τους εαυτούς τους υπεύθυνους κατά 42%. Οι Γερμανοί κατηγορούν κατά 70% τις πολιτικές ηγεσίες τους και κατά 74% τις τράπεζες. Αξιοσημείωτο είναι ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος κ. Μέρκελ εμφανίζεται να θεωρείται ότι έχει κατά πλειοψηφία αποδοχή ως προς τους χειρισμούς της για την αντιμετώπιση της κρίσης όχι μόνο εντός Γερμανίας, αλλά και σε άλλες χώρες, πλην της Ελλάδας.
Ως προς την οικονομία της ελεύθερης αγοράς οι Έλληνες και οι Ισπανοί είναι επιφυλακτικοί αν όχι αρνητικοί, ενώ πολύ θετικοί είναι οι Γερμανοί, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Πολωνοί.
Τέλος, ως προς την εικόνα των επιμέρους χωρών στο εξωτερικό, η Γερμανία εμφανίζεται να έχει μια πολύ θετική εικόνα και στις άλλες χώρες πλην της Ελλάδας, ενώ η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και μεταξύ των πολιτών των άλλων έχει δυστυχώς πληγεί σε σχέση με το παρελθόν. Την καλύτερη γνώμη για την Ελλάδα έχουν παραδόξως οι Βρετανοί με 48% σε σχέση με το 60% το 2010 και τη χειρότερη οι Γερμανοί με 27% από 40% το 2010.
Ως προς τον στερεότυπο τρόπο προσέγγισης των διαφόρων χωρών στην Ε.Ε. και το τι πιστεύουν οι πολίτες των μεν χωρών για τις δε, είναι ενδιαφέρον ότι οι περισσότεροι πιστεύουν πως οι Γερμανοί εργάζονται πιο σκληρά από όλους και είναι οι λιγότεροι διεφθαρμένοι, ενώ για την πλειοψηφία οι περισσότερο διαφθαρμένοι είναι οι Ιταλοί και οι λιγότερο εργαζόμενοι είναι κατά κάποιους οι Έλληνες, ενώ κατά κάποιους άλλους οι Ιταλοί. Οι Έλληνες ωστόσο πιστεύουν ότι είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι, οι Ιταλοί οι λιγότερο σκληρά εργαζόμενοι, οι Έλληνες οι πιο διαφθαρμένοι και οι Γερμανοί οι λιγότεροι διεφθαρμένοι.
Ως προς την υποστήριξη της κοινής αγοράς, οι Έλληνες εμφανίζονται με το χαμηλότερο ποσοστό 44%, ενώ οι Γερμανοί είναι υπέρ με 69%, οι Γάλλοι με 58% και οι Ισπανοί κοντά στο ποσοστό των Ελλήνων με 47%. Σε όλες σχεδόν τις χώρες ως μεγαλύτερες απειλές θεωρούνται η έλλειψη θέσεων εργασίας, το υψηλό χρέος και η αύξηση των τιμών των προϊόντων. Μάλιστα στην Ελλάδα όλοι οι δείκτες είναι οι υψηλότεροι σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες.
Ενδιαφέροντα είναι τα αποτελέσματα ως προς το αν οι πολίτες των κρατών μελών συμφωνούν με την μη παροχή οικονομικής βοήθειας σε άλλα κράτη μέλη. Σε αυτό το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρηθεί ότι η πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών κατά 52% συμφωνεί με την παροχή οικονομικής βοήθειας (εξ αντιδιαστολής αφού το 48% αυτών συμφωνεί στην μη παροχή). Αντιστοίχως οι Βρετανοί συμφωνούν κατά πλειοψηφία 62% στη μη παροχή και οι Γάλλοι κατά 56% στη μη παροχή. Οι Έλληνες και οι χώρες του Νότου είναι σαφώς κατά συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της παροχής βοήθειας σε άλλα κράτη μέλη.
Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί, ότι στο θέμα του μεγαλύτερου ελέγχου των εθνικών προϋπολογισμών από την Ε.Ε., οι Έλληνες μαζί με τους Βρετανούς είναι σαφώς αντίθετοι με 75% κατά, που είναι και το υψηλότερο αρνητικό ποσοστό, οι Γερμανοί είναι αρνητικοί κατά 56% και οι Ιταλοί εμφανίζονται ως οι πιο θετικοί με μόνο 40% κατά, ήτοι κατά 60% υπέρ του ελέγχου από την Ε.Ε.
Ως υπαίτιους της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης η πλειοψηφία κατονομάζει τις πολιτικές ηγεσίες και στη συνέχεια τις τράπεζες.
Ωστόσο σε μερικές χώρες παρατηρείται το αντίστροφο. Συγκεκριμένα οι Έλληνες κατηγορούν τις πολιτικές ηγεσίες τους κατά 87%, τις τράπεζες κατά 39% αλλά περισσότερο από τις τράπεζες θεωρούν τους ίδιους τους εαυτούς τους υπεύθυνους κατά 42%. Οι Γερμανοί κατηγορούν κατά 70% τις πολιτικές ηγεσίες τους και κατά 74% τις τράπεζες. Αξιοσημείωτο είναι ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος κ. Μέρκελ εμφανίζεται να θεωρείται ότι έχει κατά πλειοψηφία αποδοχή ως προς τους χειρισμούς της για την αντιμετώπιση της κρίσης όχι μόνο εντός Γερμανίας, αλλά και σε άλλες χώρες, πλην της Ελλάδας.
Ως προς την οικονομία της ελεύθερης αγοράς οι Έλληνες και οι Ισπανοί είναι επιφυλακτικοί αν όχι αρνητικοί, ενώ πολύ θετικοί είναι οι Γερμανοί, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Πολωνοί.
Τέλος, ως προς την εικόνα των επιμέρους χωρών στο εξωτερικό, η Γερμανία εμφανίζεται να έχει μια πολύ θετική εικόνα και στις άλλες χώρες πλην της Ελλάδας, ενώ η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και μεταξύ των πολιτών των άλλων έχει δυστυχώς πληγεί σε σχέση με το παρελθόν. Την καλύτερη γνώμη για την Ελλάδα έχουν παραδόξως οι Βρετανοί με 48% σε σχέση με το 60% το 2010 και τη χειρότερη οι Γερμανοί με 27% από 40% το 2010.