Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Σήμερα ακούστηκαν πράγματι πολλές φωνές εθνικισμού. Τον Δεκέμβριο του 1893 η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση. Είχε προηγηθεί μια μακρά περίοδος οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Από το 1879, αφού άνοιξαν οι ξένες χρηματαγορές για την Ελλάδα, το ελληνικό κράτος είχε συνάψει πολλά εξωτερικά δάνεια και είχε αυξήσει υπερβολικά τη φορολογία- με έμμεσους φόρους στην κατανάλωση- για να μπορέσει να αυξήσει τα δημόσια έσοδα. Η σταφιδική κρίση εξάλλου είχε πλήξει τις εξαγωγές και είχε μειώσει σημαντικά την εισροή συναλλάγματος. Στην αναζήτηση νέου δανείου ο Τρικούπης είχε προσκρούσει στον αγγλογαλλικό ανταγωνισμό, με τους Άγγλους να συναινούν στην παραχώρηση δανείων και τους Γάλλους να επιδιώκουν την πτώχευση, η οποία τελικά συνέβη. Παρά την πτώχευση, η ελληνική κοινωνία επέμενε στα αλυτρωτικά της οράματα και ενεπλάκη σε έναν καταστροφικό πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το όνομα Εθνική Εταιρία έφερε μια μυστική οργάνωση που συστάθηκε στην Αθήνα τον Μάιο του 1894, με κύριο σκοπό την αναζωπύρωση του εθνικού φρονήματος. Το Μάρτιο του 1897 2.600 εξοπλισμένοι από την οργάνωση αυτή άτακτοι διέσχισαν την ελληνοτουρκική μεθόριο και επιτέθηκαν κατά των τουρκικών θέσεων, προσφέροντας έτσι στις τουρκικές μεραρχίες την αφορμή για τη κήρυξη του πολέμου.
Η Συνθήκη Ειρήνης το Σεπτέμβριο του 1897 στην οποία εξαναγκάστηκε η Ελλάδα ως ηττημένη, προέβλεπε πολεμική αποζημίωση των τεσσάρων εκατομμυρίων τουρκικών λιρών της οποίας την άμεση καταβολή απαιτούσε η Υψηλή Πύλη.
Για την υπηρεσία του δημοσίου χρέους εκχωρήθηκαν στη Δ.Ο.Ε. οι ακόλουθες πηγές εσόδων: 1) μονοπώλια άλατος, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιοχάρτων, σιγαροχάρτων, σμυρίδος Νάξου 2) Φόρος καταναλώσεως καπνού 3) τέλη χαρτοσήμου 4) δασμοί τελωνείου Πειραιώς.
Μετά τη δεκαετία του 1920, η εμπλοκή του Δ.Ο.Ε. στα δημόσια οικονομικά είχε μειωθεί σημαντικά, ενώ ατόνησε πολύ περισσότερο μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τυπικά, η αποστολή του Δ.Ο.Ε. στην Ελλάδα τελείωσε το 1978 οπότε έκλεισε και το γραφείο που έως τότε διατηρούσε στην Αθήνα.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επικρατήσουν στην Ελλάδα για άλλη μία φορά φωνές που συγκινούν το θυμικό του λαού και αποδυναμώνουν την στρατηγική και την προσπάθεια οδηγώντας σε μακροχρόνιες καταστροφές…
History repeats itself. Today many voices sounded for nationalism. In December 1893, Greece declared bankruptcy. Then a long period of economic and political crisis followed. Since 1879 when foreign capital markets opened to Greece, it had received many external loans with result to increase over-taxation and indirect taxes on consumption in order to increase government revenues. Crisis also deteriorated by the fall of the raisins exports which greatly reduced the inflow of foreign exchange. In search of a new loan Prime Minister Trikoupis found himself in the Anglo-French competition with British consent to the granting of loans and French seeking bankruptcy, which eventually happened. Despite the bankruptcy, the Greek society insisted on the nationalism visions and engaged in an untimely devastating war with the Ottoman Empire.
The name “National Society” brought by a secret organization set up in Athens in May 1894, with main purpose the revival of national spirit. In March 1897, 2.600 equipped by that organization irregulars crossed the Greek-Turkish border and attacked the Turkish positions, thus providing the Turkish Divisions excuse to the declaration of war.
The Peace Treaty in September 1897 which Greece forced as defeated provided four million Turkish pounds as war indemnity which required immediate payment.
For the service of debt International Economy Control assigned the following revenue sources: 1) monopolies of salt, oil, matches, playing cards, cigarettes papers, Naxos island emery 2) tax on cigarettes 3) stamp 4) Piraeus office duties.
After the 1920's, the involvement of IEC in public finances had been significantly reduced and weakened even more after the Second World War. Typically, the mission of IEC in Greece ended in 1978 when the office had in Athens was closed.
Hopefully voices that touch Greeks thymic will not prevail once again weakening strategy and efforts and leading again to a long-term National catastrophe...
