“Αντ’ αυτού σέρνουν τα πόδια τους, καταστρέφοντας την αξιοπιστία τους, κάτι που θα κάνει την παρούσα διαδικασία πιο επώδυνη και μακροχρόνια”, δήλωσε για την Ελλάδα, δυστυχώς, ο υπουργός Οικονομικών της Σουηδίας κ. Μποργκ. Ακόμη χειρότερα ο γνωστός κ. Σόρος πριν από λίγες ημέρες δήλωνε ότι «υπάρχουν ισχυροί Έλληνες που ονειρεύονται τη δραχμή. Ένα από τα μεγάλα προβλήματα της Ελλάδας είναι ότι υπάρχει μια πανίσχυρη ομάδα η οποία τάσσεται ευνοϊκά στο ενδεχόμενο αποχώρησης από την ευρωζώνη. Πολλοί ιδιοκτήτες εφημερίδων και μεγάλοι επιχειρηματίες έχουν πολύ μεγάλο συμφέρον να διακανονίσουν τις οφειλές τους με την εφορία σε υποτιμημένες δραχμές και όχι σε ευρώ». Σαστισμένοι ακούνε οι Έλληνες τα παραπάνω λόγια και αναρωτιούνται. Είναι δυνατόν τρεις άνθρωποι να καταδικάσουν έναν τόσο υπερήφανο λαό στον εξευτελισμό και την εξαθλίωση; Πόσα λόγια πρέπει να πούνε ακόμα και πόσες υποσχέσεις πρέπει να δώσουνε ακόμα για πράγματα που δεν θα κάνουνε; Αν οι τρεις αυτοί κύριοι αγαπούν τόσο πολύ την Ελλάδα και νοιάζονται τόσο πολύ, γιατί δυσκολεύονται να διαπραγματευτούν όπως πρέπει και να υπογράψουν αυτά που πρέπει, για να αποκαταστήσουμε στο ελάχιστο ως χώρα την αξιοπιστία και την αξιοπρέπεια μας; Η ώρα των υπογραφών πλησιάζει και τα φλας ετοιμάζονται. Αν οι καρέκλες θα είναι αδειανές θα το δείξει η Ιστορία αλλά το σίγουρο είναι ότι όλες θα έχουν ονοματεπώνυμο…
"Instead of this they are dragging their feet, destroying their credibility, something that will make this process more painful and long," said unfortunately for Greeks, Finance Minister of Sweden Mr Borg. Even worse, the well known Mr. Soros a few days ago stated that "there are powerful Greeks dreaming of drachma. One of the major problems of Greece is that there is a powerful group that advocates with welcome the possibility of Greece withdrawal from the euro zone. Many owners of newspapers and old businessmen have great interest to settle their debts with the tax authorities in a devalued drachma than in euro." Greeks confused are hearing these words and they wondering. Is it possible three people to condemn one so proud nation to humiliation and wretchedness? How many big words have to say more and how many promises have to give more for things that will not do? If these three gentlemen love so much Greece and care so much for it, why they trouble to sign what we need so as to restore a minimum credibility and dignity as a country. Time of signatures approaches and the photographers are getting ready. If chairs will be empty history will tell but what is certain is that all chairs have names...
