Η ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Της Λέττας Καλαμαρά

Δημοσιεύτηκε 19 Ιουλίου 2020

Η εσκεμμένη φτωχοποίηση των Ελλήνων που βρίσκεται σε εξέλιξη πάνω από δέκα χρόνια, με αφετηρία την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή του νεότερου, πήρε δραματικές διαστάσεις με την κυβέρνηση Τσίπρα και συνεχίζεται αδιαλείπτως με τη νεόκοπη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη οδηγεί με ακρίβεια στη διάλυση της χώρας σε εθνικό, οικονομικό, κοινωνικό επίπεδο.

Σε εθνικό επίπεδο η Ελλάδα είναι αδύναμη να διαπραγματευτεί τα συμφέροντά της, καθίσταται ευάλωτη ενώπιον των όποιων προκλήσεων και αποτελεί απλό παρατηρητή των αποφάσεων που άλλοι λαμβάνουν για εκείνη, παίζοντας το ίδιο έργο εδώ και αιώνες, δυστυχώς, μιας και οι ηγεσίες της  αδυνατούν να αλλάξουν τη μοίρα της προς το καλύτερο. Σε οικονομικό επίπεδο τα στοιχεία δείχνουν πως η Ελλάδα έζησε τη χειρότερη δεκαετία της Μεταπολίτευσης και ετοιμάζεται να ζήσει το χειρότερο χειμώνα της χειρότερης δεκαετίας. Σε κοινωνικό επίπεδο η συνοχή των Ελλήνων έχει διαρραγεί και παντός είδους μειονότητες αντιμάχονται η μία την άλλη με αυξητικά επιθετικό ρυθμό.

Σύμφωνα με το εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων της Alpha Bank, o ρυθμός μεταβολής της μεταποιητικής παραγωγής διαμορφώθηκε σε -11,7% και παρά τη μικρή άνοδο παραμένει κάτω από το όριο των 50 μονάδων (φάση συρρίκνωσης της παραγωγής). Συνολικά το πρώτο εξάμηνο του 2020, το ισοζύγιο ροών απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα διαμορφώθηκε στις 43,4 χιλ. θέσεις εργασίας, έναντι 296,5 χιλ. το ίδιο χρονικό διάστημα του 2019, που αποτελεί τη χαμηλότερη επίδοση πρώτου εξαμήνου από το 2012. Τον Ιούνιο, ωστόσο, πραγματοποιήθηκαν 238,4 χιλ. προσλήψεις και 200,8 χιλ. αποχωρήσεις με το ισοζύγιο ροών απασχόλησης να διαμορφώνεται στις 37,6 χιλ, δηλαδή αυξημένο κατά 6,2 χιλ., σε σύγκριση με τον Ιούνιο 2019. 

Η εσκεμμένη φτωχοποίηση των Ελλήνων οδηγεί στην απονεύρωσή τους ώστε να αποδεχτούν χωρίς καμία αντίρρηση ό,τι θέλει να επιβάλει η νομενκλατούρα που κυβερνά τον τόπο, έχει ονοματεπώνυμο και διακομματικούς αντιπροσώπους οι οποίοι εναλλάσσονται μέσω της διαδικασίας των εκλογών στην ελληνική Βουλή. Επίσης διαθέτει διακομματικούς συνεργάτες σε πιο χαμηλή βαθμίδα εξουσίας οι οποίοι επίσης εναλλάσσονται μέσω των αντιπροσώπων του Κοινοβουλίου, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των εκλογών. Έτσι γίνεται κατανοητό πώς οι Έλληνες, ενώ ψήφισαν στις 7 Ιουλίου 2019 Κυριάκο Μητσοτάκη, συνεχίζουν να βλέπουν το ίδιο κακόγουστο έργο, το πολιτικό θρίλερ, στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του. Συνεχίζουν και βλέπουν την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να χαριεντίζεται και να συνεργάζεται με αυτούς που αποδεδειγμένα αποτέλεσαν εσφαλμένη και επιζήμια για τη χώρα επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης. Και το άλλοθι πως δεν γνώριζαν και δεν ήξεραν οι προηγούμενοι δεν ισχύει για τους τωρινούς που γνωρίζουν και ξέρουν αλλά κάνουν τους ανήξερους και τους υπερπατριώτες. 

Η εσκεμμένη φτωχοποίηση των Ελλήνων οδηγεί στην απονεύρωσή τους ώστε να μην αντιστέκονται απέναντι σε δήθεν Μεσσίες που περιφέρουν τα πουγκιά με άγνωστης ταυτότητας και προέλευσης χρήμα των πολλά υποσχόμενων δωρητών. Και εδώ να σημειωθεί πως στόχος δεν είναι η επικυριαρχία της αγοράς και του χρηματιστηριακού κερδοσκοπικού χρήματος,  όπως θα έλεγαν κάποιοι. Στόχος είναι η επικυριαρχία του χρήματος χωρίς έλεγχο από θεσμούς και αρμόδια όργανα που θα εξασφαλίζουν την υγιή και νόμιμη (όχι νομιμοφανή) διάρθρωσή του και διανομή του, που θα φέρει την πραγματική ανάπτυξη και όχι τον εκμαυλισμό των πολιτών, με την εξαγορά ή την τρομοκρατία συνειδήσεων, ψυχών και σωμάτων, υπονομεύοντας το ίδιο το πολίτευμα της δημοκρατίας. Και παρά την εικονική πραγματικότητα που θέλει να παρουσιάσει η κυβέρνηση για τις επενδύσεις (δηλαδή, πρόταξη της βελτίωσης της κατάταξής της χώρας σε σχέση με πέρυσι αλλά και τη δεκαετία 2009-2018, στην 29η θέση για το 2019 έναντι της 35ης το 2018 και της 32ης θέσης που κατείχε σε βάθος δεκαετίας), τα στοιχεία της ίδιας μελέτης του EY European Investment Monitor (EIM) που επεξεργάζεται η ΕΥ (Ernst & Young) και παρακολουθεί τις επενδύσεις σε έργα που δημιουργούν νέες εγκαταστάσεις και νέες θέσεις εργασίας, η Ελλάδα το 2019 απέσπασε μόλις το 0,34% των ευρωπαϊκών ΑΞΕ, ποσοστό δυσανάλογα μικρό σε σχέση με τον πληθυσμό και το ΑΕΠ της. 

   

Όλα αυτά, λοιπόν, μαζί με την ανεργία, την ισοπέδωση του κοινωνικού κράτους, την ανασφάλεια,  τη συστηματική εθνική απειλή σε σχέση με τις εσκεμμένα ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές, την επιβολή κάθε είδους περιορισμού ελευθεριών δήθεν για το καλό μας είτε αυτές γίνονται στο όνομα μιας πανδημίας είτε στο όνομα μιας άλλου είδους κρίσης, οδηγούν στον εκφασισμό της Ελλάδας και φυσικά τη διάλυσή της. Στην παρούσα συγκυρία η ζοφερή πραγματικότητα γράφεται διά χειρός Κυριάκου Μητσοτάκη.